Αλύγιστος Μαχητής: Η Απόρριψη που δεν πονάει

«Δεν απέτυχα 1000 φορές. Απλώς, πέτυχα να ανακαλύψω 1000 τρόπους που δεν λειτουργούσαν» – Thomas Edison

Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της ζωής είναι ότι δύσκολα μαθαίνει κανείς από τις επιτυχίες του. Όταν η επιτυχία σου έρχεται εύκολα, άκοπα, δεν έχεις σημείο αναφοράς, δεν έχεις μέτρο σύγκρισης, για να σταθμίσεις το πώς και το γιατί πέτυχες. Ήταν οι ικανότητές σου, η δουλειά σου, ήρθαν μήπως τα αστέρια στη σωστή τους θέση ή ένας συνδυασμός των παραπάνω;

Τουναντίον, μπορείς να μάθεις πάρα πολλά από τις αποτυχίες σου. Αν αποτυγχάνεις ξανά και ξανά θα αναγκαστείς να βάλεις κάτω τα πράγματα. Θα αναγκαστείς να σκεφτείς τι στραβό έχεις κάνει, θα αναγκαστείς να εντοπίσεις τα λάθη σου και δεν θα τα επαναλάβεις. Η αποτυχία είναι ο καλύτερος δάσκαλος. Και όταν μιλάμε για θέματα σχέσεων και φλερτ, αυτό ισχύει δυο φορές.

Προσωπικά, έχω απορριφθεί αμέτρητες φορές. Με έχουν αγνοήσει, με έχουν κοροϊδέψει, μου έχουν κλείσει πόρτες στη μούρη. Χάλια εμπειρία, οπωσδήποτε. Μαύρα χάλια. Μα όσο και αν με πονούσε, και δεν θα σου πω ψέματα, φυσικά και με πονούσε, τελικά σαν εμπειρία η κάθε μία από αυτές τις αποτυχίες μετρούσε παραπάνω από όποια τυχόν επιτυχία μου. Κάθε φορά που τα σκάτωνα σήμαινε πως κάπου είχα κάνει κάποιο λάθος. Το έβρισκα, το επεξεργαζόμουνα, το πετούσα μια και καλή από το ρεπερτόριό μου.

Ακριβώς όπως στο λέω είναι. Η απόρριψη είναι όσο απαίσια την κάνεις εσύ να είναι. Αν την δεις σαν μια εμπειρία, αν δεις τι έχει να σε διδάξει, τότε η απόρριψη θα γίνει πολύτιμη.

Μία καλή τακτική είναι να καταγράφεις τι σου συμβαίνει, ας πούμε τις προσεγγίσεις σου, τους διαλόγους, τα ραντεβού σου. Πώς εξελίσσονται μέσα στο χρόνο. Είναι ένα πάρα πολύ χρήσιμο ημερολόγιο που μπορείς να συμβουλεύεσαι για να εξετάζεις τι κάνεις σωστά και τι λάθος. Θα δεις πώς μπορείς να τελειοποιήσεις τα σωστά και να εξαλείψεις τα λάθος.

Είναι βέβαια κάπως ζόρικο να είσαι τόσο αναλυτικός και αποστασιοποιημένος όταν η απόρριψη είναι ακόμα …ζεστή. Όταν όμως πας σπίτι σου και κάπως ηρεμήσεις, πιάσε μολύβι και χαρτί και γράψε. Γράψε ό,τι της είπες, γράψε ό,τι σου είπε. Θυμήσου και κατάγραψε το ύφος με το οποίο ειπώθηκαν αυτά τα πράγματα. Γράψε ό,τι θυμάσαι, γενικά. Αν σου είπε κάτι για τον πρώην της, για τη δουλειά της, αν είχε τα νεύρα της τη μέρα εκείνη, τα πάντα. Γράψε ώστε να μπορείς, διαβάζοντάς τα μετά, να ανακαλέσεις με ακρίβεια τι έγινε.

Όσο περισσότερο αντιμετωπίζεις την απόρριψη ως κάτι από το οποίο μπορείς να διδαχθείς, τόσο λιγότερο θα σε ενοχλεί.

Αυτοπεποίθηση = Φόβος+ Επιβίωση

Όταν θα έχεις εκτιμήσει την απόρριψη ως εμπειρία, όταν θα μάθεις να την ελέγχεις και να διδάσκεσαι από την απόρριψη, τότε θα δεις ότι θα τη φοβάσαι πολύ λιγότερο. Θα δεις ότι όχι μονάχα επιβιώνεις αλλά βγαίνεις και σοφότερος μετά από κάθε τέτοια περίσταση.

Δεν εννοώ βέβαια ότι θα σου είναι εύκολο να τολμήσεις να πλησιάσεις ξανά κάποια γυναίκα, μετά τις πρώτες απορρίψεις. Θα νιώθεις ακόμη άγχος, σίγουρα. Είναι καλό όμως το άγχος. Δείχνει ότι βγάζεις τον εαυτό σου από τη σιγουριά της ζώνης άνεσης σου και ότι τολμάς το κάτι παραπάνω. Όμως όσο περισσότερο σε απορρίπτουν, τόσο λιγότερο θα σε επηρεάζει και τόσο λιγότερο θα καθυστερεί η πρόοδος σου. Προσωπικά, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, άρχισα να εκτιμώ κάποιες πολύ σκληρές απορρίψεις. Γιατί; Γιατί μέσα από αυτές μάθαινα, καταλάβαινα τα λάθη που έκανα και την επόμενη φορά ήμουν πολύ πιο έτοιμος.

Μάλιστα είχαμε φτάσει στο σημείο με τον wingman μου, μερικές φορές να γελάμε με κάτι τέτοια. Έτσι μετατρέπαμε την άσχημη εμπειρία σε κάτι θετικό. Είχα κερδίσει την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν, ώστε να ξαναβγώ και να δοκιμάσω την τύχη μου. Είχα μάθει να διαχειρίζομαι την απόρριψη. Και μπορούσα να δρέψω τους καρπούς της μάθησης αυτής.

Η απόρριψη, φίλε μου, πονάει. Είναι αναπόφευκτο. Αλλά το πόσο θα κρατήσει ο πόνος, είναι κάτι που το επιλέγεις εσύ. Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει δυνατότερο, να το θυμάσαι πάντα αυτό.

Μαθαίνεις από τα λάθη σου. Δεν τα ξανακάνεις. Και έτσι, οι απορρίψεις ολοένα θα λιγοστεύουν.

Καλή συνέχεια εκεί έξω!