Μην γίνεσαι απλός Παρατηρητής της Ζωής σου

Ας μιλήσουμε λίγο για αλλαγή και προσωπική ανάπτυξη και γιατί μπορεί να μας φαίνονται τόσο δύσκολες. Όταν προσπαθείς να δημιουργήσεις μια καλύτερη ζωή για σένα, μπορεί να νιώθεις ότι δεν έχεις αρκετές επιλογές που να λειτουργούν. Κι αυτό ισχύει απολύτως ειδικά όταν πιστεύεις ότι όλες οι επιλογές «δεν είναι για σένα φίλε» και μπορείς μόνο να είσαι παρατηρητής των όσων συμβαίνουν.

Αυτό όμως που συχνά δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι παλεύουμε τόσο πολύ να χωρέσουμε στα στεγανά που έχουμε οι ίδιοι δημιουργήσει, που δεν μας περνάει καν από το μυαλό ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τα σπάσουμε γιατί αυτά είναι το πρόβλημα.

Και έτσι πρακτικά αποδεχόμαστε όσα μας περιορίζουν. Καταλήγουμε στην παγίδα του να βλέπουμε την πορεία των άλλων προς την επιτυχία και να θεωρούμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Και προσπαθούμε και πάλι να μπούμε σε συγκεκριμένο καλούπι.

Όμως έτσι καταλήγουμε σε δύο επιλογές: είτε να γίνουμε ένας εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι είτε να αποδεχτούμε ότι δεν υπάρχει ελπίδα κι ότι πρέπει να τα παρατήσουμε.

Αν όμως βλέπουμε ότι έχουμε κολλήσει σε μια δύσκολη κατάσταση, τότε είναι ώρα να αλλάξουμε τους κανόνες και να ψάξουμε για εναλλακτικές. Το να μείνουμε κολλημένοι δεν έχει νόημα, ούτε θα αποκτήσει στο μέλλον. Οπότε είναι καιρός να ξεκολλήσεις.

Μην μένεις παρατηρητής της ζωής σου

Υπάρχει ένα πράγμα που έχουν κοινό όλοι οι επιτυχημένοι και που λείπει απ’ όσους δυσκολεύονται να φτιάξουν τη ζωή τους. Είναι σχεδόν ολότελα προφανές αλλά και απλό: Αυτοί που πετυχαίνουν είναι όσοι συμμετέχουν ενεργά στη ζωή τους. Αυτοί που δυσκολεύονται είναι παθητικοί δέκτες.

Ο λόγος που πολλοί, μα τόσοι πολλοί, άνθρωποι βαλτώνουν και περιορίζονται ασφυκτικά είναι επειδή παίρνουν τον εύκολο δρόμο. Είναι παθητικοί, περισσότερο παρατηρητές παρά συμμετέχοντες. Ψάχνουν το πιο εύκολο μονοπάτι.

Αντί να πάρουν τον έλεγχο της κατεύθυνσης που παίρνει η ζωή τους, περιμένουν τις ευκαιρίες να παρουσιαστούν μόνες τους. Επιλέγουν το πιο γνωστό και διαβημένο μονοπάτι απλά και μόνο επειδή είναι πιο εύκολο και ξεκάθαρο. Όμως το ίδιο είναι και το πιο περιορισμένο και περιοριστικό. Αφήνουν στον εαυτό τους τόσες λίγες επιλογές που καταλήγουν να κλείνονται σε ένα κλουβί που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η ζωή δεν είναι και ούτε πρέπει να είναι κάποιο θέαμα που παρακολουθείς από μακριά ως απλός παρατηρητής. Απαιτεί να είσαι διατεθειμένος να πάρεις στα χέρια σου το τιμόνι και να πατήσεις το γκάζι ώστε να πάρεις τον άμεσο έλεγχο.

Χρειάζεται να παίζεις ενεργό μέρος στο να καθορίζεις το μέγεθος, το λόγο και την κατεύθυνση της ζωής σου, αντί να την αφήνεις απλά να συμβαίνει. Αυτό σημαίνει να παίρνεις ρίσκα, να αρπάζεις ευκαιρίες και να κάνεις πράγματα (που διαφορετικά δεν θα δοκίμαζες) μόνο και μόνο επειδή σου φαίνονται ενδιαφέροντα.

Το να μένεις μόνο στα ασφαλή και καλοφωτισμένα μονοπάτια, είναι η αρχή του να κολλήσεις εκεί που είσαι. Στο κάτω –κάτω αν αυτό δούλευε για εσένα, ήδη δεν θα δυσκολευόσουν.

Πολύ συχνά, το τίμημα της επιτυχίας και της επίτευξης των στόχων σου σημαίνει να είσαι διατεθειμένος να αφήσεις πίσω το ασφαλές και το γνώριμο και να ψάξεις για όσα δεν γνωρίζεις. Είναι σίγουρο; Όχι. Αλλά ήδη είχες τόσες απογοητεύσεις στη ζωή, κατ΄ ουσία δεν έχεις κάτι να χάσεις.

Τα χτυπήματα της ζωής είναι και η απόδειξη ότι ζεις στο μέγιστο. Ναι, που και που πέφτεις, αλλά αυτό είναι και το νόημα. Δεν είμαστε κειμήλια μουσείου. Αν προχωράμε στη ζωή φοβούμενοι και την παραμικρή (μεταφορική) μελανιά δεν πρόκειται ποτέ να ζήσουμε στο μέγιστο.

Θες να ξεκολλήσεις επιτέλους τη ζωή σου; Ξεκίνα εδώ

Δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα από πριν

Είναι σημαντικό όμως να σημειώσουμε ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να είσαι βαλτωμένος και στο να μην ξέρεις τι ακριβώς να κάνεις και να γίνεσαι παρατηρητής.

Το να μην ξέρεις προς τα πού να πας ή τι να δοκιμάσεις δεν είναι ντροπή. Πολλές φορές το σημαντικότερο σημείο της μάθησης είναι να σκεφτείς χωρίς περιορισμούς για να βρεις ποια είναι η ερώτηση που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου.

Και το να το αποδεχτείς αυτό είναι εξίσου μέρος του ταξιδιού.

Το να ξέρεις ότι δεν ξέρεις είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο είναι να βγεις έξω και να μάθεις τις απαντήσεις. Μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να αναζητήσεις βοήθεια ή συμβουλές. Άλλες φορές σημαίνει ότι θα πρέπει να πέσεις απευθείας στα βαθιά και να δοκιμάσεις τον εαυτό σου.

Δεν θα δουλέψει πάντα, αλήθεια είναι αυτό, αλλά από τα λάθη μας είναι που μαθαίνουμε, όχι από τις επιτυχίες μας.

Αν πιάσεις τον εαυτό σου να δυσκολεύεται να πιάσει τους στόχους του ή βλέπεις ότι η αυτοβελτίωση σου έχει παγώσει, ίσως είναι καιρός να σταματήσεις και να επανεξετάσεις το θέμα:

Συμμετέχεις στη ζωή σου ή είσαι απλά παρατηρητής; Έχεις δοκιμάσει τα όρια σου ή τα έχεις αποδεχτεί παθητικά; Είσαι βέβαιος πως όσα ίσχυαν για εσένα στο παρελθόν ισχύουν ακόμα; Μήπως υπάρχει η πιθανότητα να έκανες λάθος ή να έχεις ξεπεράσει τα παλιά όρια;

Να ποια είναι η αλήθεια: Κανείς από εμάς δεν είναι στατικός. Εξελισσόμαστε προς τις κατευθύνσεις που επιθυμούμε, μέσα από τις επιλογές που κάνουμε και τις δράσεις που δεν κάνουμε. Αλλά ακόμα κι αν βαλτώσουμε, μπορούμε να ξεκολλήσουμε τον εαυτό μας.

Είναι βέβαιο αυτό. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να πάρουμε κάποια ρίσκα, να ξανασηκωθούμε όταν πέσουμε και να είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε τους κανόνες. Ειδικά αν αυτούς τους κανόνες τους επιβάλλουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας.