Η Αυτοπειθαρχία είναι το κλειδί της επιτυχίας

Αυτοπειθαρχία: Το κλειδί της επιτυχίας, Πως να καλλιεργήσεις την Αυτοπειθαρχία σου

Στα τέλη της δεκαετίας του 60, έλαβε χώρα στο πανεπιστήμιο του Stanford ένα από τα γνωστότερα πειράματα ψυχολογίας του 20^ου αιώνα. Ένα παιδί, κλεισμένο σε ένα άδειο δωμάτιο, περιμένει καρτερικά τον ερευνητή να επιστρέψει. Μπροστά του υπάρχει μόνο ένα λαχταριστό σοκολατένιο μπισκότο. Οι οδηγίες που του έδωσαν ήταν να μην το αγγίξει γιατί αν περίμενε τον συμπαθητικό κύριο να επιστρέψει, θα είχε τη δυνατότητα να φάει όχι ένα, αλλά δύο μπισκότα.

Στην ηλικία των έξι ετών όμως, τα γλυκίσματα αυτά είναι κάτι σαν το δαχτυλίδι στον Άρχοντα των δαχτυλιδιών. Πολύ νόστιμα, πολύ γευστικά, πολύ πολύτιμα για να αγνοηθούν.

Ο μικρός κοιτάζει το μπισκότο με ανυπομονησία και ένα τεράστιο αίσθημα πείνας. Σε μια προσπάθεια να απασχολήσει τον εαυτό του με κάτι άλλο, το βλέμμα του μετακινείται προς την πόρτα . Το άδειο δωμάτιο δυστυχώς δεν προσφέρει άλλες επιλογές για αντιπερισπασμό. Μετά από λίγο όμως πάλι κοιτάει με λαχτάρα το σοκολατένιο μπισκότο. Θέλει εκείνη τη στιγμή να το φάει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, αλλά σκέφτεται πως αν περιμένει λίγο ακόμα θα έχει τη δυνατότητα να κερδίσει κάτι παραπάνω.

Το πείραμα αυτό ήταν πολύ απλό, γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό; Τι σημασία έχει αν ένα παιδί αντισταθεί ή όχι στην επιθυμία του να καταβροχθίσει ένα γλύκισμα που βρίσκεται ακριβώς μπροστά του;

Στο διάσημο πείραμα του Stanford, ο σκοπός των ερευνητών ήταν να ανακαλύψουν πότε αναπτύσσεται στα παιδιά η ικανότητα για αυτοπειθαρχία. Μάλιστα, σε συνδυασμό με μεταγενέστερες έρευνες, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως τα παιδιά που είχαν αντισταθεί στο μπισκότο περισσότερη ώρα πέτυχαν καλύτερα αποτελέσματα αργότερα στη ζωή τους.

Η ικανότητα να καθυστερεί ένα παιδί την επιθυμία του για ευχαρίστηση, δηλαδή η αυτοπειθαρχία του, αποδείχτηκε πιο εύστοχος δείκτης για την επιτυχία του στη ζωή από τον δείκτη ευφυΐας ή τους βαθμούς του στο σχολείο. Αυτοπειθαρχία: Το κλειδί της επιτυχίας

Γιατί όμως στα λέω όλα αυτά;

Οποιαδήποτε αλλαγή συμβαίνει στη ζωή μας, έρχεται με δύο τρόπους. Ή μέσα από κάποιο μεγάλο γεγονός, το οποίο αλλάζει τα δεδομένα της ζωής μας και μας αναγκάζει να προσαρμοστούμε σε κάτι διαφορετικό. Όπως είναι ένα ατύχημα, η γέννηση ενός παιδιού ή ο πρώτος αριθμός στο λαχείο. Ή μέσα από επίμονη προσπάθεια και σταδιακή εξέλιξη για επίτευξη των στόχων μας. Και όπως πολύ σωστά κατάλαβες αυτό απαιτεί αυτοπειθαρχία.

Γιατί το να συμβεί ένα μεγάλο γεγονός είναι κάτι σπάνιο και εκτός του πεδίου ελέγχου μας. Αν θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, το να ευχόμαστε να κερδίσουμε το λαχείο μάλλον δε θα μας βοηθήσει και πολύ. Ομοίως, αν ποθούμε μια σέξι και ελκυστική γυναίκα, δεν έχει νόημα να περιμένουμε να πέσει από μόνη της σαν δώρο από τον ουρανό.

Αυτό που μένει λοιπόν είναι να κάνουμε αυτό που περνάει από το δικό μας χέρι και να κυνηγήσουμε ότι επιθυμούμε από τη ζωή μας. Κάτι όμως που δε γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού ή το γύρισμα ενός διακόπτη. Οι αλλαγές αυτές έρχονται αργά και σταδιακά, και απαιτούν να βγάλουμε πολλές φορές τον εαυτό μας από τη ζώνη άνεσης του.

Και εδώ παίζει τεράστιο ρόλο η επιμονή και η αυτοπειθαρχία.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να φτάσουν τους στόχους τους ή να πετύχουν μια αλλαγή. Αν για παράδειγμα επιθυμεί κάποιος ένα ωραίο σώμα, αυτό που έχει να κάνει είναι να προσέξει τη διατροφή του και να αθληθεί. Σε έξι μήνες με ένα χρόνο θα δει εκπληκτικά αποτελέσματα.

Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να αλλάξει συνήθειες και τρόπο ζωής και έξι μήνες είναι μεγάλο διάστημα. Θα πρέπει να αντιστέκεται συνεχώς στον πειρασμό να φάει τα αγαπημένα του φαγητά και να υποστεί την κούραση και την ένταση μιας έντονης προπόνησης για να ανταμειφθεί σταδιακά μετά από καιρό.

Το να μένουμε προσηλωμένοι σ ’ένα στόχο χωρίς άμεσο αποτέλεσμα δεν είναι εύκολο και το μεγαλύτερο εμπόδιο εδώ είναι ο εαυτός μας και τα παιχνίδια που παίζει το μυαλό μας. Μάλιστα, πολλές φορές είμαστε τόσο εστιασμένοι στο τελικό αποτέλεσμα που αγνοούμε οποιαδήποτε πρόοδο έχουμε κάνει. Ακριβώς επειδή δεν έχουμε πάρει σε σύντομο χρονικό διάστημα αυτό που θέλουμε, πιστεύουμε πως έχουμε αποτύχει και αυτό μας αποθαρρύνει να προχωρήσουμε και να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο.

Τα καλά νέα όμως είναι πως η αυτοπειθαρχία, όπως και το θάρρος και η ευχέρεια του λόγου, λειτουργούν και αυτά όπως οι μύες στο σώμα μας. Δεν έχει σημασία αν αυτά δεν είναι τα δυνατά σου σημεία αυτή τη στιγμή. Όσο περισσότερο τα εξασκείς και τα προπονείς, τόσο περισσότερο δυναμώνουν και εξελίσσονται.

Και όπως λέει και ένα αρχαίο ρητό: κανείς δεν είναι πραγματικά ελεύθερος αν δεν είναι πρώτα κύριος του εαυτού του.

Γι’ αυτό λοιπόν αφαίρεσε τους πειρασμούς και τις δικαιολογίες από τη ζωή σου. Και αν έχεις ξεκινήσει το ταξίδι σου στο φλερτ, στην επαγγελματική σου ζωή ή σε οποιοδήποτε άλλο τομέα και αισθάνεσαι πως δεν προχωράς και δε πετυχαίνεις, μην αφήνεις τον παλιό εαυτό σου να επιστρέψει. Συνέχισε την πορεία σου και άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο μετράς την επιτυχία σου.

Αυτοπειθαρχία σημαίνει, ακόμα κι αν είσαι κουρασμένος σήμερα και δεν έχεις διάθεση να βγεις να φλερτάρεις, να πιέσεις τον εαυτό σου και να το κάνεις.

Και θα περιμένω να μου πεις πως πήγε.