Μια Φωνή στο κεφάλι μου που με βοηθάει

Ακούω φωνές στο μυαλό μου. Κυριολεκτικά.

Παλιότερα, υπήρχε εκείνος ο φύτουκλας στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Μου έλεγε άσχημα πράγματα. Ας πούμε: «Αποκλείεται να βρεθεί κοπέλα που να ενδιαφερθεί για κάποιον τόσο άσχημο όσο είσαι εσύ». Ή: «Μπα, είναι ο τρόπος της. Δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον για όλους». Ή, ακόμη χειρότερα: «Μην τολμήσεις. Θα φας χυλόπιτα».

Καθώς περνούσαν όμως τα χρόνια και μάθαινα κάποια πράγματα, αντιλήφθηκα πως η φωνή αυτή είχε άδικο. Ήταν η φωνή της ανασφάλειάς μου. Ήταν ένας ιός στο λογισμικό μου. Και στην ουσία δεν με προστάτευε από κάτι. Απλώς με έκανε να χάσω το τρένο. Μετά από τις πρώτες μου επιτυχίες άρχισε να εξασθενεί. Μετά από μερικές ακόμη επιτυχίες η φωνή χαμήλωνε ολοένα και περισσότερο. Κατάντησε ένας αδύναμος ψίθυρος, και πια την αγνοώ.

Αλλά το πιο παράξενο συνέβη αργότερα. Όταν νόμιζα πως είχα επιτύχει σε όλους τους στόχους μου. Ήταν μάλλον μία παράπλευρη εξέλιξη αυτό. Εμφανίσθηκε μία καινούρια φωνή.

Η φωνή αυτή είναι διαφορετική. Είναι απαλή. Είναι σοφή. Ίσως υπήρχε μαζί μου από την αρχή, αλλά την έπνιγε με τις υστερικές κραυγές του ο φύτουκλας που λέγαμε. Η φωνή αυτή έχει διδαχτεί από τις εμπειρίες μου. Από τις επιτυχίες και τα σφάλματά μου. Συχνά έχει δίκιο όταν εγώ έχω άδικο, και έτσι φροντίζω πάντα να την ακούω.

Η φωνή μου λέει πράγματα όπως: «Τώρα είναι η ώρα να τη φιλήσεις» ή, «μπορεί να σου λέει ότι δεν σου έχει εμπιστοσύνη αλλά εκείνο που εννοεί είναι ότι θα ήθελε να σου έχει εμπιστοσύνη» ή, «τον έχει ξεπεράσει τον πρώην της» ή, «σε δοκιμάζει, μην τσιμπήσεις» ή «χαλάρωσε, εσένα θέλει».

Κάποιες φορές η φωνή σωπαίνει και πρέπει να της ζητήσω τη συμβουλή της. Είναι παράξενη φωνή. Είναι παράξενη επειδή κάποιες φορές αντιτίθεται πλήρως στη λογική. Αλλά όπως έχω μάθει μετά από όλα αυτά τα χρόνια, η λογική μας μπορεί να κάνει λάθη. Μπορεί να μας παραπλανήσει.

Θα μπορούσα να πω πως πλέον απλώς εμπιστεύομαι τη φωνή αυτή. Ίσως τελικά να φτάνω στους αρχικούς μου στόχους. Πάντα ήθελα να βάλω στην άκρη και τους προγραμματισμούς και τις λογικές. Φυσικά ήταν χρήσιμα όλα όσα έμαθα. Οι ατάκες μου, οι ασκήσεις αυτοβελτίωσης, όλα. Στο κάτω –κάτω αυτά την εκπαίδευσαν. Δεν θα έφτανα εδώ που έφτασα χωρίς αυτά. Δεν θα μπορούσα ίσως ποτέ να ακούσω την φωνή.

Ίσως λοιπόν η φωνή αυτή να είναι η φωνή της προσωπικής μας, μη συνειδητής ωστόσο, αυτάρκειας.

Τι μπορείς να κάνεις εσύ;

Ο στόχος λοιπόν, ο δικός σου στόχος, θα πρέπει να είναι να αναπτύξεις αυτήν την φωνή. Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι συνειδητή πράξη. Είναι μία παράπλευρη εξέλιξη που θα προκύψει στη διαδικασία της εργασίας πάνω στη βελτίωση του εαυτού σου.

Εκείνο όμως που μπορείς να ξεκινήσεις να κάνεις συνειδητά είναι ένα κάποιο φιλτράρισμα των φωνών στο κεφάλι σου. Αυτός ο διαρκής εσωτερικός διάλογος σε σαμποτάρει. Σου λέει ότι δεν είσαι αρκετά καλός. Σου λέει ότι δεν αξίζεις να βγεις με ένα συγκεκριμένο κορίτσι. Σου λέει ότι θα σε απορρίψει η γυναίκα της καρδιάς σου και θα φας χυλόπιτα. Αυτές οι φωνές είναι εχθρός σου.

Η Φωνή στο κεφάλι μου που με βοηθάει

Κι όπως το παλεύεις μπορεί να αρχίσεις να ακούς την άλλη φωνή που λέγαμε την σοφή, αυτή που είναι φίλος και συμβουλάτοράς σου. Αυτή σου λέει ότι είσαι καλός, ότι όποιο άτομο διαλέξεις για ταίρι σου θα είναι τυχερό. Ότι αξίζεις ό,τι ζητάς επειδή έχεις δουλέψει για αυτό. Τη φωνή αυτή δεν πρέπει να την αγνοείς.

Και τελικά θα δεις να συμβαίνει και κάτι ακόμη: οι φωνές θα δώσουν την προσωπική τους μάχη. Η εχθρική φωνή μπορεί να νικάει στις πρώτες μάχες. Αλλά όσο προχωράς και όσο εργάζεσαι στον εαυτό σου θα δεις ότι τον πόλεμο θα τον κερδίσει η φιλική φωνή. Οι πρώτες επιτυχίες σου θα της δώσουν αυτή τη δύναμη.

Όταν θα δεις τις επιτυχίες να έρχονται η μία πίσω από την άλλη, όταν θα δεις γυναίκες που κάποτε δεν θα τολμούσες καν να πλησιάσεις, να σε ερωτεύονται σαν τρελές τότε η εχθρική φωνή θα έχει νικηθεί, και μάλιστα στο γήπεδό της.

Λογικά, η εχθρική θα αποχωρίσει μετά από λίγο καιρό. Δεν θα μπορεί πια να σου λέει ότι όλοι σε απορρίπτουν, επειδή αυτό δεν θα συμβαίνει πια. Δεν θα μπορεί να σου λέει ότι δεν αξίζεις, γιατί μέχρι και οι φίλοι σου θα τρέχουν από πίσω σου γυρεύοντας τις συμβουλές και τη βοήθειά σου.

Φυσικά, ο εχθρός αυτός είναι παράλογος. Αφύσικος. Και μπορεί να συνεχίσει να σου ψιθυρίζει τις αρνητικότητές του. Και η αποστολή σου θα είναι, από δω και στο εξής, να του δίνεις όσο το δυνατόν λιγότερη σημασία.

Καλώς ήρθες στην καινούρια σου πραγματικότητα.