Πως το Hollywood καταστρέφει τη Σχέση σου

Είμαι σίγουρος ότι το έχεις ξανακούσει. Υπάρχει ένας τύπος. Πες είναι πρίγκιπας, ή ορφανός ή κάπως κακομοίρης. Ή πες ότι είναι όλα αυτά μαζί. Και μετά, έχουμε το κορίτσι, το οποίο είναι πολύ -πολύ ωραίο. Και μετά, υπάρχει φυσικά κι ένας κακός.

Λογικά λοιπόν, ο ορφανός κακομοίρης πρίγκιπας πρέπει να σώσει την ωραία. Συνήθως ο κακός τρώει της χρονιάς του. Ο πρίγκιπας ξεσκεπάζει τους συνωμότες που μηχανεύονταν πως θα ρίξουν την κυβέρνηση, ή διαλύει ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο, ξιφομαχεί, κοντεύει να πεθάνει αλλά δε βαριέσαι, εκείνος που χάνει τελικά είναι ο κακός. Ο κόσμος ενθουσιάζεται. Ο ήρωάς μας γίνεται ήρωας με κεφαλαίο Η. Και η ανταμοιβή του; Φυσικά, η ωραία κοπέλα.

Αυτό που περιέγραψα θα μπορούσε πρακτικά είναι η πλοκή από κάθε ιστορία. Από κάθε ταινία του Hollywood. Πόλεμος των Άστρων; Iron Man; Ρομαντική κομεντί; Καρτούν της Ντίσνεϊ;

Κάποιες φορές μπορεί να προκύψει στην ιστορία ένα στοιχείο που να την κάνει πιο τραγική. Ας πούμε, να πεθάνει ο ήρωας προκειμένου να σώσει το κορίτσι. Βλέπε «Τιτανικός», βλέπε «Ο Εξολοθρευτής». Ή να πεθάνει η ωραία και ο ήρωάς μας να ξεκινήσει μία σταυροφορία εκδίκησης, σαν το «Μονομάχο» ή το «Braveheart». Ή η ωραία να είναι τελικά μια ψυχωτική και ο ήρωας να έχει χάσει τη ζωή του για το τίποτα, όπως στο «Όσα Παίρνει ο Άνεμος». Σπανιότερα ακόμη, ο ήρωας έχει ηθικούς κώδικες που δεν του επιτρέπουν να φύγει με την ωραία του πετώντας προς το ηλιοβασίλεμα, όπως συμβαίνει στην «Καζαμπλάνκα».

Μοιάζει με την κάθε ταινία του Hollywood που έχεις δει. Με το κάθε βιβλίο που έχεις διαβάσει. Με το κάθε παραμύθι που σου έχουν διαβάσει οι γονείς σου. Και στην πραγματικότητα, καταστρέφει την ερωτική σου ζωή.

Γιατί ισχύει αυτό;

Ναι, αυτές οι ταινίες φταίνε. Εξαιτίας τους έχεις σεξουαλικές ανασφάλειες, εξαιτίας τους αποτυγχάνεις στις σχέσεις σου. Εξαιτίας τους σε στοιχειώνει το φοβερό αίσθημα μην τυχόν και πεθάνεις μόνος. Να όμως γιατί σου συμβαίνει αυτό:

#1. Αυτές οι ιστορίες μας στέλνουν μηνύματα. Μερικά είναι σωστά, όπως ας πούμε να αγαπάς τη φύση και να μην είσαι άπληστος. Μερικά όμως δεν είναι σωστά. Είναι μηνύματα που σου κάνουν πλύση εγκεφάλου μία ολόκληρη ζωή και σου διαστρέφουν τις προσδοκίες. Ένα τέτοιο μήνυμα είναι ότι ο άντρας πρέπει να κερδίσει το δικαίωμά του να είναι με μία αξιόλογη γυναίκα. Και από την άλλη, καμιά γυναίκα δεν είναι αξιόλογη, αν ο άντρας δεν προσπαθήσει να την κερδίσει με σπουδαία κατορθώματα.

Πρέπει λοιπόν ο άντρας να κάνει κάτι Ηρωικό. Να είναι μοναδικός. Να αποτελεί η ζωή του έμπνευση. Αλλιώς δεν πρόκειται να αρέσει στις γυναίκες. Πρέπει να σώσει τον κόσμο. Μονάχα τότε μπορεί να δεήσει μία γυναίκα να τον κοιτάξει. Μονάχα τότε έχει την ελπίδα να την κατακτήσει. Τι να κάνεις λοιπόν κι εσύ ως άντρας; Ξεκινάς να ανατινάζεις ό,τι βρεις μπροστά σου.

#2. Οι γυναίκες από την άλλη καταλήγουν να πιστεύουν ότι αν ένας άντρας δεν προσπαθεί να τις εντυπωσιάσει, αν δεν προσπαθήσει να κάνει τον Ήρωα για χάρη τους, τότε κάποιο πρόβλημα πρέπει να έχουν οι ίδιες, κάποιο ελάττωμα.

Πως το Hollywood καταστρέφει τη Σχέση σου

#3. Οι άντρες περνούν τη ζωή τους σκεπτόμενοι ότι δεν είναι αρκετά καλοί, για να τους προσέξει μία γυναίκα. Οι άντρες υφίστανται τεράστια πίεση, πώς πρέπει να κάνουν για να εντυπωσιάσουν, πώς να κάνουν επίδειξη των χρημάτων τους, του αυτοκινήτου τους. Αυτή είναι μια εντελώς θλιβερή συμπεριφορά εξάρτησης, που άλλο δεν κάνει από το να πριονίζει την αυτοπεποίθηση και να τροφοδοτεί τη σεξουαλική ανασφάλεια. Κι έτσι οι άντρες καταλήγουν να μην μπορούν καν να πουν σε μια κοπέλα ότι τους αρέσει. Τους φαίνεται πως δεν είναι αρκετά καλοί για αυτήν.

#4. Η γυναίκα αντίστοιχα, περνά τη ζωή της περιμένοντας τον άντρα που θα κάνει το παν για αυτήν. Έναν πρίγκιπα περιμένει. Να την συνταράξει, να τη συγκινήσει. Οι γυναίκες έχουν καταλήξει να σκέφτονται τον εαυτό τους ως λάφυρο. Ένα λάφυρο που οι άντρες πρέπει να κερδίσουν μέσα από τρομερές δοκιμασίες. Κι όταν κανείς από όσους την περιβάλλουν δεν φαίνεται διατεθειμένος να σώσει τον πλανήτη ή να αποκεφαλίζει τον κόσμο με το σπαθί του για να κερδίσει την καρδιά της, τότε καταλήγει απογοητευμένη. Νιώθει πως δεν είναι αρκετά αξιόλογη. Αφού κανείς δεν σκοτώνει για την πάρτη της. Άρα δεν μπορεί, κάποιο πρόβλημα θα έχει (η πάρτη της).

Η σεξουαλική ανασφάλεια που προκαλείται από τέτοια μη ρεαλιστικά πρότυπα κάνει και τους άντρες και τις γυναίκες να μην μπορούν να προσαρμοστούν σε μια φυσιολογική και υγιή ερωτική ζωή.

Όταν οι άντρες νιώσουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν τη γυναίκα, καταφεύγουν σε κόλπα προκειμένου να την εντυπωσιάσουν. Κάποιες φορές γίνονται χειριστικοί. Κάποιες φορές την παρα-καλοπιάνουν. Κάποιες φορές, της επιβάλλονται δια της βίας.

Όταν οι γυναίκες αισθανθούν ότι δεν είναι αρκετά αξιόλογες για να ενδιαφερθεί για αυτές ένας άντρας, τότε κι αυτές προσπαθούν να τον ξεγελάσουν. Το παίζουν υπερβολικά δύσκολες. Δημιουργούν ανώφελα δράματα. Ή δεν είναι ποτέ ξεκάθαρες όσον αφορά στις προθέσεις τους απέναντι στον άντρα που τις ενδιαφέρει.

Το σεξ ως συναλλαγή

Αλλά, για να είμαι ειλικρινής: δεν φταίει στην πραγματικότητα το Hollywood. Τέτοια μοτίβα τροφοδοτούν τον δυτικό πολιτισμό για αιώνες. Στον Σαίξπηρ τα συναντάμε. Σε μεσαιωνικά κείμενα τα συναντάμε. Ακόμη και ο Τρωικός Πόλεμος. Η Ιλιάδα. Αν δεν ήταν η Ωραία Ελένη τίποτα δεν θα είχε συμβεί.

Ο λόγος που υπάρχουν αυτά τα πρότυπα είναι ότι ανέκαθεν ο γάμος ήταν ο οικονομικός και πολιτικός οικοδομικός λίθος του πολιτισμού. Στις φεουδαρχικές κοινωνίες ο μόνος τρόπος να προστατεύουν οι άνθρωποι τις ιδιοκτησίες τους ήταν να παντρεύουν γυναίκες από πλούσιες, και συχνότατα ανταγωνιστικές, οικογένειες. Αν δεν ήσουν ευγενής η μόνη σου ελπίδα να ανέλθεις στην κοινωνική πυραμίδα ήταν μέσω ενός πλούσιου γάμου, που θα τον πετύχαινες μονάχα αν είχες να επιδείξεις κάποιο σπουδαίο, μοναδικό κατόρθωμα, σε κάποια μάχη ας πούμε. Εξ’ ου και τα έπη των γενναίων ιπποτών που σώζουν την πριγκίπισσα.

Τώρα όμως ζούμε στον 21^ο αιώνα. Ούτε οι πολιτικές μας ούτε οι οικονομίες διευθετούνται πλέον μέσω των γάμων. Κανείς δεν παντρεύεται για να κερδίσει εξουσία. Οι γυναίκες δουλεύουν και κερδίζουν μόνες τα λεφτά τους. Ζούμε σε δημοκρατία ελεύθερης αγοράς. Η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί σε ένα αληθινό πεδίο μάχης.

Και ίσως, η επόμενη γενιά να μην υποστεί τόση πλύση εγκεφάλου από το Hollywood όσο υπεστήκαμε εμείς.