Ξανασυνδέσου με τους φίλους που χάθηκες

Όσο μεγαλώνεις στη ζωή σου, διαπιστώνεις ότι οι φίλοι λιγοστεύουν. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι η ποιότητα και η ωριμότητα σου είναι αντιστρόφως ανάλογη των φίλων που έχεις.

Στην αρχή της ζωής μας, η ανάγκη μας για σύνδεση και αποδοχή, μας ωθεί στο να κάνουμε ότι περισσότερο μπορούμε για να τραβήξουμε κόσμο γύρω μας. Έτσι, παιδευόμαστε να γνωρίσουμε κόσμο και κάνουμε ότι μπορούμε για να ενσωματωθούμε και να μας αποδεχτούν οι «κουλ» παρέες στο σχολείο. Κάποιοι από εμάς μάλιστα, το συνεχίζουμε αυτό στις σχολές και στον στρατό.

Κάποιες φιλίες, λοιπόν, είναι φτιαγμένες για να κρατήσουν για πάντα και κάποιες προορίζονται για να λήξουν μετά από κάποιο διάστημα.

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα φέρουν δύο ανθρώπους στο σημείο να κρατήσουν μία φιλία χρόνων και οι κυριότεροι είναι ψυχολογικοί. Έχουμε την τάση να συνδεόμαστε ευκολότερα και εντονότερα με ανθρώπους, όταν βιώνουμε μεγάλες συναισθηματικές καταστάσεις. Γι’ αυτό και οι φιλίες του στρατού είναι τόσο ισχυρές. Λόγω των καταστάσεων που βιώνουμε και της έντονης ψυχολογικής πίεσης.

Τι γίνεται όμως όταν χανόμαστε με κάποια άτομα; Για ποιους λόγους μπορεί να απομακρυνθούμε από ανθρώπους που θεωρούμε δικούς μας;

Αλλαγή καταστάσεων

Το βέλος του χρόνου πηγαίνει πάντα προς τα εμπρός και όπως είναι λογικό η ζωή προχωράει για όλους. Φυσικό επακόλουθο λοιπόν είναι οι ζωές δυο ανθρώπων να πάρουν διαφορετικούς δρόμους.

Μπορεί λοιπόν με τους φίλους να ήσασταν δεμένοι όμως τα ωράρια, οι στόχοι και οι προτιμήσεις σας πλέον να μην συγκλίνουν και έτσι να μπαίνουν εμπόδια στη φιλία σας.

Τα κοινά και οι συναισθηματικοί παράγοντες που μας έφερναν κοντά σε κάποιους ανθρώπους, δεν είναι πλέον εκεί. Αυτό συνεπάγεται ότι οτιδήποτε μας έδενε μαζί τους, δεν μας δένει πια.

Και για αυτό το λόγο όταν πολλές φορές μετά από καιρό βρεθούμε ξανά μαζί τους, νιώθουμε πως πλέον δεν κολλάμε και πως έχουμε αλλάξει και εμείς και εκείνοι. Ξανασυνδέσου με τους φίλους που χάθηκες

Πνευματική ωρίμανση

Ένας άλλος παράγοντας που μας απομακρύνει από τους παλιούς φίλους μας – πέρα από τα κοινά και τις περιστάσεις – είναι η συναισθηματική ωρίμανση του καθενός.

Θυμάμαι τους φίλους που έκανα στο λύκειο ή ακόμα και στο γυμνάσιο και το δημοτικό. Με κάποιους έχουμε χαθεί και με κάποιους άλλους μιλάω ακόμη.

Αυτό που έχω παρατηρήσει όμως είναι πως σε αυτού του τύπου τις φίλιες – ακριβώς επειδή έχουν τις ρίζες τους αρκετά πίσω στο χρόνο – είναι εύκολο να αντιληφθείς την διαφορετική εξέλιξη του καθενός και κυρίως την συναισθηματική του ωρίμανση.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν από κάποια χρόνια, σε μία συγκέντρωση τύπου «reunion», είδα κάποιους πρώην συμμαθητές μου και μου έκανε εντύπωση ότι εξακολουθούσαν να μιλάνε και να εκφράζονται όπως στο σχολείο σαν να είχαν παραμείνει παιδιά. Παρόλο που με κάποιους από αυτούς είχαμε περάσει τέλεια στα σχολικά μας χρόνια, πλέον δεν υπήρχε κάτι να μας συνδέσει.

Γιατί χάθηκες;

Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που εμείς ευθυνόμαστε για την αποστασιοποίηση μας από τους φίλους μας. Δεν έχω παρά να θυμηθώ εκείνους τους φίλους που εξαφανίστηκαν όταν έκαναν σχέση.

Ναι, μιλάω για εκείνους τους άνδρες που μόλις μύρισαν γυναικεία παρέα, έγιναν σαν τους λωτοφάγους και εξαφανίστηκαν.

Ίσως, πάλι να το έχεις κάνει κι εσύ. Αν ναι, τότε να θυμάσαι ότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα να χωρίσεις και τότε, όταν θα εμφανιστείς ξανά και θα αναζητήσεις τους φίλους σου, μην παραξενευτείς αν βρεις τις πόρτες κλειστές.

Όσο γράφω αυτές τις γραμμές, θυμάμαι έναν φίλο μου, ο οποίος εμφανιζόταν γεμάτος ενθουσιασμό όποτε χώριζε, μόνο και μόνο για να εξαφανιστεί ξανά όταν γνώριζε την επόμενη. Μην γίνεις αυτός ο φαντομάς.

Ακόμα κι αν απομακρύνθηκαν οι φίλοι σου γιατί έγινες γκρινιάρης, κουραστικός, ιδιότροπος, ίσως είναι καλό να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα και να προσπαθήσεις να τα ξαναβρείς μαζί τους.

Αν έφτασαν στο σημείο να σε παρακαλάνε για να βγεις από το σπίτι και εσύ τους γείωνες μόνο και μόνο για να σε δουν μία ώρα μετά στο καφέ μαζί με κάποια γυναίκα, τότε είναι λογικό να το έκαναν.

Αν θες να σώσεις την κατάσταση, τότε ήρθε η ώρα να κάνεις την πρώτη κίνηση. Επικοινώνησε πρώτος εσύ και κάνε τη διαφορά. Ξεκίνα παραδεχόμενος το λάθος σου και ζήτα να σε καταλάβουν.

Εξήγησε τι έκανες λάθος και πως θα ήθελες να το αλλάξεις αυτό. Μίλα ειλικρινά και άκουσε και τα παράπονα των φίλων σου.

Αν είσαι σωστός και τους θες πίσω, άσε τους να τα πουν και μόλις ηρεμήσουν πρότεινε να πάτε για μία μπύρα και ίσως για άλλον έναν γύρο παραπόνων. Κάποιοι θα το εκτιμήσουν και θα βγουν ξανά μαζί σου. κάποιοι άλλοι ίσως να μην θέλουν να σε ξαναδούν, θεωρώντας ότι το κουράσατε το θέμα.

Σε κάθε περίπτωση, οφείλεις να σεβαστείς την άποψη τους και να προχωρήσεις παρακάτω.