Γιατί το να Αλλάζεις Άποψη είναι Καλό

Τελικά πρέπει να αλλάζεις άποψη ή όχι;

Ένα από τα προβλήματα που έχουμε οι άνθρωποι αφορά το πόσο πολύ έμφαση δίνουμε στη σταθερότητα: Διαχειριζόμαστε τη μη διάθεσή μας για αλλαγές σαν κάτι υπέρμετρα καλό.

Η πεποίθηση ότι το να διατηρείς τις αξίες σου ότι κι αν γίνει, θεωρείται μεγάλη αρετή. Ενώ το να αλλάζεις άποψη αντιμετωπίζεται από ορισμένους σαν να πετάς τις αρχές και τα ιδανικά σου προκειμένου να κερδίσεις κάτι πρόσκαιρο.

Το πρόβλημα με αυτή την οπτική είναι ότι δεν παίρνει υπόψη έννοιες όπως «διαφορά» και «αλλαγή». Είναι η οπτική του «πρώτα απ’ όλα ο λόγος μου και η τιμή μου», είναι η πεποίθηση ότι με αυτόν τον τρόπο θα κερδίσω ηθικά.

Δίνει αξία στο να κρατάς σταθερές τις πεποιθήσεις και τις απόψεις σου γιατί το νόημα είναι να διατηρήσεις το σύστημα λειτουργίας σου, ακόμα κι αν αυτό πια δεν σε βοηθάει και δεν σε εξυπηρετεί.

Αλλά όταν εξισώνουμε την σταθερότητα και την άρνηση για αλλαγή με την δύναμη και την τιμή, γίνεται αδύνατο το να αλλάξουμε όταν χρειαστεί και οι συνθήκες μεταβληθούν. Τότε η αλλαγή γίνεται αδυναμία, ακυρώνει όλα όσα κάναμε προηγουμένως. Το να αλλάζεις άποψη γίνεται υποκρισία, μια προδοσία των αρχών σου.

Ή έτσι πιστεύουν ορισμένοι. Οι αλλαγές δεν μπορούν να περιμένουν. (Ζώντας μια ζωή σαν φοιτητής...) αλλάζεις άποψη

Το να αλλάζεις άποψη δεν είναι αδυναμία

Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί που ανεβάζουν ταχύτητα ή αλλάζουν κατεύθυνση νιώθουν και την ανάγκη να δημιουργήσουν ολόκληρα story για το γιατί χρειάστηκε να αλλάξουν. Για να μην φανεί ότι προδίδουν κάποιο μεγάλο ιδανικό τους.

Είναι λες και το: «Συνειδητοποίησα ότι αυτό που έκανα δεν με βοηθούσε, για αυτό άλλαξα άποψη» δεν αρκεί και πρέπει να βρουν κάτι μεγαλειώδες για να προστατεύσουν το «εγώ» τους. Η ιστορία αυτή που λένε (στους άλλους και τον εαυτό τους) δεν είναι παρά ένας αμυντικός μηχανισμός.

Ο λόγος που τόσοι πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται τόσο πολύ να αλλάξουν άποψη είναι επειδή αυτό προκαλεί πλήγμα στον εγωισμό τους, κάτι που επιδιώκουν να αποφύγουν με κάθε κόστος.

Βλέπεις, πολλές φορές διαχειριζόμαστε την αποδοχή κάποιου λάθους ως αδυναμία, ως κάτι για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε.

Ακόμα και η ιδέα της πίστης ενισχύει την ιδέα ότι το να μην αλλάξεις άποψη όταν έρχονται σε γνώση σου νέα δεδομένα είναι κάτι εγγενώς καλό: Αν δεις ότι έχεις λάθος άποψη, τότε πρέπει να επιμείνεις διπλά.

Δυστυχώς αυτή η πεποίθηση, ότι το να αλλάζεις άποψη είναι αδυναμία, έχει πολλές αρνητικές προεκτάσεις. Συχνά πολλοί αρνούνται να πιστέψουν ότι κάποιος δεν είναι «ο εχθρός» ή ότι κάποιος μπορεί να αλλάξει, ακόμα κι αν αυτός ο κάποιος είναι οι ίδιοι.

Όταν έχεις επενδύσει πολλά

Αλλά η πεποίθηση ότι το να τα παρατήσεις ή να αλλάξεις άποψη είναι κάτι κακό γίνεται πιο δυνατή όταν έχεις ήδη επενδύσει χρόνο και ενέργεια. Κάπως έτσι προκύπτουν και το «κόλλημα» ή η ζώνη φιλίας. Αρνιούνται να σταματήσουν να ασχολούνται με μια κοπέλα, επειδή η «αφοσίωσή» τους είναι, λένε, σημάδι αγάπης. Κι όσο πιο πολύ κάνουν υπομονή, τόσο περισσότερο αποδεικνύουν την αγάπη τους και η πίστη τους θα επιβραβευτεί.

Το να αλλάξεις άποψη και να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος είναι απίστευτα δύσκολο, ειδικά όταν έχεις κάνει την άποψή σου δημόσια. Και με τη σειρά του, αυτό οδηγεί στο να υποστηρίξεις ακόμα και παράλογες θέσεις που πρακτικά δεν μπορείς να αιτιολογήσεις με τη λογική. Στριμώχνεις τον εαυτό σου σε γενικεύσεις και εκλογικεύσεις μέχρι που χάνεται εντελώς η λογική.

Και όσο πιο πολύ επιμένεις, τόσο πιο πολύ δυσκολεύεις τον εαυτό σου να προχωρήσει μπροστά.

Χρειάζεται μόνο η δική σου άδεια όταν αλλάζεις άποψη

Σε προσωπικό επίπεδο, χρειάζεται να δώσεις στον εαυτό σου το δικαίωμα, όταν έχει νέα δεδομένα και γνώσεις, να κάνει λάθος, να αλλάξει άποψη, χωρίς να πληγώσεις τον εγωισμό σου.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την φυσική τάση να θέλουμε να αποφύγουμε τα «εγώ σου τα ‘λεγα» των άλλων, και για αυτό κολλάμε με μοτίβα και πεποιθήσεις που τελικά μας κάνουν κακό, προκειμένου να αποφύγουμε την κριτική των άλλων.

Οπότε χρειάζεται να δώσεις στον εαυτό σου έναν λόγο για τον οποίο η αλλαγή επιτρέπεται. Αυτό μπορεί να είναι κάτι απλό, όπως: «Διάβασα αυτό το άρθρο και τα πράγματα έκαναν κλικ» ή το «αυτό το άτομο μου είπε το Χ και μου άρεσε».

Ή μπορεί να είναι πιο σύνθετο, όπως: «Έκανα έρευνα για το θέμα και κατάλαβα ότι αυτό που έκανα δεν με βοηθούσε, οπότε αποφάσισα να το πάρω αλλιώς». Ή, μπορείς να μην αιτιολογήσεις και καθόλου: «Απλά το δοκίμασα και μου άρεσε».

Θες να κάνεις πραγματικές αλλαγές στη ζωή σου; Δες εδώ

Πρακτικά, δεν χρειάζονται λεπτομέρειες και αιτιολογήσεις, αρκεί να είναι κάτι που εξυπηρετεί εσένα. Το βασικό που κάνεις είναι να δώσεις στον εαυτό σου έναν τρόπο να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος και να αλλάξει κατεύθυνση.

Εσύ είσαι το μόνο άτομο που χρειάζεται να πείσεις και όχι οι άλλοι.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων στη ζωή σου θα είναι χαρούμενοι που κάνεις θετικές αλλαγές, καθώς έβλεπαν ότι στο παρελθόν δεν ήσουν καλά. Θέλουν από ενδιαφέρον κι αυτοί να σε βοηθήσουν να είσαι πιο ευτυχισμένος, δεν καταλάβαιναν τόσο καιρό τι γίνεται. Το να αλλάζεις άποψη σε βοηθάει να είσαι πιο χαρούμενος και το να βελτιώνεσαι είναι λόγος εορτασμού, όχι καταδίκης.

Οπότε δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία να αλλάζει απόψεις. Βρες αυτό το λόγο που σου επιτρέπει να έκανες λάθος και να αλλάξεις εξαιτίας του.