Άσε τα παραμύθια: Μην λες δικαιολογίες στον εαυτό σου!

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο πως διαχειριζόμαστε την ψυχολογία μας αλλά και τις στρεβλές περιοριστικές πεποιθήσεις, αλλά σήμερα θέλω να αναφερθώ σε κάτι άλλο. Όλες αυτές οι πεποιθήσεις, όλες αυτές οι δικαιολογίες δεν είναι παρά παραμύθια, παραμύθια με τα οποία ταΐζεις τον εαυτό σου νύχτα μέρα.

Σκέψου το. Οι περιοριστικές πεποιθήσεις δεν προέκυψαν από το πουθενά, ούτε απροειδοποίητα. Σχεδόν πάντα είναι αποτέλεσμα γεγονότων που έγιναν στη ζωή μας.

Από εμπειρίες που έχεις ζήσει

Μερικές φορές προκύπτουν από εμπειρίες και πράγματα που ζήσαμε από πρώτο χέρι. Αν για παράδειγμα ζήτησες στο γυμνάσιο από την συμμαθήτρια που σου άρεσε να βγείτε, κι όλη η τάξη σε περιγέλασε, είναι πολύ πιθανό να ανέπτυξες την πεποίθηση ότι η έλξη που νιώθεις, αντιμετωπίζεται από τους άλλους ως κάτι γελοίο.

Άλλες φορές, αυτές οι πεποιθήσεις μας έρχονται από τρίτους. Αν, για παράδειγμα, οι γονείς σου σού έλεγαν ότι είσαι πολύ παράξενος ή αποτυχία ή αν άκουσες τους φίλους σου να σε κοροϊδεύουν κακόπιστα, μπορεί να εσωτερίκευσες αυτές τις απόψεις και γεγονότα και να έπεισες τον εαυτό σου ότι είναι αλήθεια.

Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, παίρνουμε αυτά τα γεγονότα (μας απέρριψε η συμμαθήτρια, μας μειώνουν άνθρωποι που εμπιστευόμαστε κλπ) και δημιουργούμε γύρω τους ένα αφήγημα. Αυτή η διαδικασία είναι μέρος του πως βγάζουμε νόημα από το χάος στη ζωή μας και πως απαντάμε στο «γιατί» συνέβη το κάθε γεγονός.

Όπως, γιατί άνθρωποι που υποτίθεται ότι μας αγαπούν και μας φροντίζουν λένε τόσο απαίσια πράγματα;

Επιθυμούμε να το κατανοήσουμε και έτσι φτιάχνουμε μια ιστορία που το εξηγεί. Και, όπως κάθε συγγραφέας, επιλέγουμε και ποια μέρη του αφηγήματος να συμπεριλάβουμε και ποια να αφήσουμε έξω. Ακόμα κι αν αυτά που συμπεριλαμβάνουμε, τελικά μας πληγώνουν…

Ή μάλλον: τα συμπεριλαμβάνουμε ακριβώς επειδή μας πληγώνουν. Φτιάχνουμε δηλαδή κάποια παραμύθια που λέμε ξανά και ξανά στον εαυτό μας. Πώς να βρεις τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση, Πώς να έχεις Αυτοπεποίθηση όταν δεν έχεις Εμπειρίες και Προηγούμενες Επιτυχίες, Πως να καλλιεργήσεις την αυτοπεποίθηση σου; παραμύθια

Από φόβο

Άλλες πάλι περιοριστικές πεποιθήσεις γεννιούνται από το φόβο: Φοβόμαστε τον πόνο της απόρριψης και έτσι δημιουργούμε λόγους για να αποφύγουμε καταστάσεις όπου μπορεί να αντιμετωπίσουμε το ρίσκο να απορριφθούμε.

Κι αυτές είναι παραμύθια, παραμύθια που λέμε στον εαυτό μας για να εξηγήσουμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Μόνο που δεν είναι ότι δεν μπορούμε, είναι ότι δεν θέλουμε. Πείθουμε τον εαυτό μας ότι αυτό το παραμύθι πρέπει να είναι αλήθεια και έτσι υποθέτουμε ότι η αποτυχία είναι αναπόφευκτη.

Ίσως να είναι, ίσως να μην είναι, αλλά ποτέ δεν θα μάθεις. Υποθέτοντας ότι ήδη έχεις αποτύχει, έχεις διασφαλίσει ότι θα συμβεί, και έτσι λες ότι «δεν μπορείς» να το κάνεις.

Αλλά να πως έχει η αλήθεια: αυτές οι ιστορίες, αυτά τα παραμύθια, είναι απλά παραμύθια. Δεν είναι αντικειμενικές αναπαραστάσεις της πραγματικότητας, είναι απλές ερμηνείες του τι έγινε. Έχουν τόση δύναμη και εγκυρότητα όση τους δίνεις. Αν τα πιστέψεις, φυσικά και θα βγουν αλήθεια. Έχεις προετοιμάσει το μυαλό σου για να γίνει αυτό.

Και φυσικά, αν ξεκινήσεις με μια τέτοια ιστορία, τότε σίγουρα θα συνεχίσεις και με άλλες. Αλλά αν θες να ξεπεράσεις τις περιοριστικές πεποιθήσεις σου, πρέπει να λες τις σωστές ιστορίες στον εαυτό σου, αυτές που θα σου φέρουν το σωστό αποτέλεσμα.

Θες να πατήσεις πάλι γερά στα πόδια σου και να κάνεις νέο ξεκίνημα; Η Εκπαιδευτική Πλατφόρμα Αυτοβελτίωσης είναι εδώ για να σε βοηθήσει

Πως να ξεπεράσεις τα παραμύθια που λες στον εαυτό σου

Οι περισσότεροι όμως δυσκολεύονται να ξεπεράσουν αυτά τα παραμύθια, γιατί προσπαθούν απλά να τα αρνηθούν. Και οκ έχει μια λογική αυτό. Άλλωστε αν έχεις καταφέρει να πείσεις τον εαυτό σου ότι κάτι είναι αλήθεια, τότε θα μπορείς και να τον πείσεις ότι δεν είναι αλήθεια, σωστά;

Χμ, δεν πάει ακριβώς έτσι όμως. Δεν έχει νόημα να πεις απλά «είμαι ένας ελκυστικός άνδρας με αυτοπεποίθηση» για να γίνει πραγματικότητα.

Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιες δηλώσεις στον εαυτό σου (παρ’ όλο που υπάρχουν διάφοροι «ειδικοί» που τις προτείνουν) δεν είναι ιδιαίτερα πειστικές για εσένα. Ειδικότερα όταν αντιμάχονται βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις σου. Έχεις περάσεις χρόνια λέγοντας στον εαυτό σου το αντίθετο, δεν πρόκειται να αλλάξεις οπτική απλά λέγοντας «όχι, το ανάποδο ισχύει».

Αυτές οι πεποιθήσεις βγήκαν προς τα έξω λόγω εμπειριών που έζησες, οπότε δεν θα είναι εύκολο να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν υπήρξαν και δεν ισχύουν.

Για να ξεπεράσεις αυτές τις πεποιθήσεις, χρειάζεται να αλλάξεις αυτό που πιστεύεις. Και για να το κάνεις αυτό πρέπει να δημιουργήσεις μια νέα ιστορία, μια ιστορία που κάνει δυνατό να πιστέψεις σε κάτι άλλο.

Είναι ώρα να δεις όσα κατάφερες στη ζωή σου.

Αρνούμενος ότι έζησες τον πόνο που σε οδήγησε σε αυτές τις πεποιθήσεις, δεν θα τις αλλάξεις. Αλλά μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου να τις αλλάξει. Όχι αρνούμενος το παρελθόν, αλλά αλλάζοντας τη σχέση σου μαζί του.

Αντί να αφήνεις τις παρελθούσες εμπειρίες να σε ορίζουν με μόνιμο τρόπο, μπορείς να τις δεις ως εμπειρίες που τις ξεπέρασες, ως φωτιά που σε σφυρηλάτησε και σε έκανε πιο δυνατό από πριν.

Οπότε αντί να λες (στους άλλους και σε εσένα) για το πώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι ή ότι είσαι πολύ έτσι ή αλλιώς, καλύτερα να λες ότι οι εμπειρίες αυτές απλά σε έριξαν χαμηλά. Σε πλήγωσαν, σε τρόμαξαν, σε έριξαν σε ένα βάλτο.

Αλλά αντί να κάθεσαι εκεί και να κλαίγεσαι, συνειδητοποίησες ότι είσαι δυνατότερος από τον πόνο ή τον φόβο και παλεύεις για να ανακτήσεις το χαμένο έδαφος. Μπορεί να είναι αγώνας, αλλά γνωρίζεις ότι είσαι ικανός να τον κερδίσεις. Όσο δύσκολος κι αν είναι, ξέρεις ότι αυτές οι προκλήσεις θα σε κάνουν πιο δυνατό τελικά.

Κακά πράγματα θα συνεχίσουν να συμβαίνουν στο πέρασμα της ζωής σου, αλλά το καλό θα ακολουθεί και θα γνωρίζεις ότι με χρόνο και προσπάθεια θα μπορείς να ξεπεράσεις τις προκλήσεις που αντιμετωπίζεις.