Όχι άλλη Πίεση! Δείξε Συμπόνια στον Εαυτό σου για να αποκτήσεις Αυτοπεποίθηση

Για να προχωρήσεις δυνατά τη ζωή σου, χρειάζεται να δείχνεις συμπόνια και αγάπη στον εαυτό σου.

Ξέρω ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο για ορισμένους. Βλέπεις πολλοί από εμάς θεωρούν ότι η αυτοβελτίωση είναι σαν το στρατό: πρέπει να φωνάζεις και να πιέζεις τον εαυτό σου προκειμένου να γίνεις πιο δυνατός.

Δεν λέω, ίσως είναι μια δελεαστική άποψη και αυτή και για αυτό πολλοί προσπαθούν να την εφαρμόσουν σε πολλούς τομείς της ζωής τους. Η κεντρική ιδέα πίσω από αυτήν είναι ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν και δεν βελτιώνονται αν δεν πιεστούν και αναγκαστούν, οπότε πρέπει να τους κάνεις τη ζωή μαρτύριο προκειμένου να κινητοποιηθούν.

Αυτή την προσέγγιση την βλέπεις παντού: στη δίαιτα και τη διατροφή, στην άθληση, στη δουλειά, στη σχολή… παντού.

Είσαι εύσωμος; Τότε «ξεκάθαρα είσαι ένας τεμπέλης που όλη μέρα κάθεται και πρέπει να πιεστεί για να αλλάξει». Θες να βάλεις μυς; «No pain, no gain bro! Αν δεν κάνεις εμετό από τα κιλά που σηκώνεις, τότε δεν κάνεις τίποτα». Θες να κάνεις καριέρα; «Ποιος σου είπε ότι μπορείς να πας σπίτι σου από τις 17.00; Αν δεν έρχεσαι μια ώρα νωρίτερα το πρωί τότε έχεις αργήσεις. Αν δεν δουλεύεις 80 ώρες την εβδομάδα τότε πας πίσω όλη την ομάδα».

Το ίδιο γίνεται και με τον εσωτερικό σου κριτή, αυτόν τον λοχαγό που έχεις μέσα σου και σου φωνάζει για το πόσο λίγο αξίζεις που δεν κάνεις το ένα και το άλλο.

Γιατί αυτή η «σκληρή» τακτική δεν δουλεύει

Θα σε σοκάρω, αλλά αυτή η παραπάνω λογική δεν λειτουργεί. Μπορεί να σου προξενεί εντύπωση –άλλωστε είπαμε αυτή η τακτική είναι πολύ συνηθισμένη- αλλά τελικά οι φωνές, οι υποτιμήσεις, οι στερήσεις, η ατελείωτη πίεση πρακτικά λειτουργούν αποθαρρυντικά.

Στο κάτω κάτω δεν είναι ότι ένιωθες τέλεια πριν και αυτό ήταν που σε κράταγε πίσω από τους στόχους σου. Ο εύσωμος άνθρωπος δεν εκπλήσσεται που είναι εύσωμος. Αυτός που δυσκολεύεται με τα ραντεβού, το γνωρίζει ότι δυσκολεύεται. Το να του φωνάζεις για αυτό (είτε από έξω, είτε από μέσα) είναι εντελώς αντιπαραγωγικό.

Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό που κερδίζεις είναι αυξημένο άγχος και στρες. Στη χειρότερη, καταλήγεις να ενθαρρύνεις τον εαυτό σου να νιώθει αβοήθητος.

Μην ξεχνάς: οι περισσότερες περιοριστικές πεποιθήσεις δεν έχουν να κάνουν με το ότι σου αρέσει η ζωή σου όπως είναι. Έχουν να κάνουν με την αντίδρασή σου στον πόνο και το τραύμα, και οι περισσότεροι ήδη τιμωρούν τους εαυτούς τους για αυτές τις υποτιθέμενες αποτυχίες.

Δείξε συμπόνια στον εαυτό σου

Οπότε τι μπορείς να κάνεις; Να εξασκείσαι στο να συμπονάς και να αγαπάς τον εαυτό σου. Δείχνεις την ίδια συμπόνια που θα έδειχνες σε κάποιον φίλο σου αν αντιμετώπιζε τις ίδιες προκλήσεις.

Αν, για παράδειγμα, ο φίλος σου στεναχωριόταν που δεν μπορεί να ξεπεράσει την ντροπή και το άγχος του, θα του έβαζες τις φωνές προκειμένου να κινητοποιηθεί; Ή θα προσπαθούσες να τον παρηγορήσεις, να τον βοηθήσεις να δει τα θετικά του και να καταλάβει ότι, ναι, είναι δύσκολο κάποιες φορές, αλλά είναι οκ αυτό;

Αν είσαι καλός φίλος, τότε το πιθανότερο είναι να του προσφέρεις φροντίδα, βοήθεια, και στήριξη μέχρι να βρει ξανά το κουράγιο του.

Οπότε γιατί να μην κάνεις το ίδιο και για τον εαυτό σου; Γιατί να αξίζεις λιγότερα από όσα θα έκανες για κάποιον καλό σου φίλο;

Να πως έχει η κατάσταση: μεγάλο μέρος αυτού του τρόπου σκέψης έρχεται από τοξικές και περιοριστικές ιδέες για το τι σημαίνει δύναμη και αρρενωπότητα. Πολλοί αντιμετωπίζουν τη συμπόνια και το συναίσθημα ως αδυναμία. Και είναι διατεθειμένοι να υποστούν κακοποιητικές συμπεριφορές ως ένδειξη «δύναμης».

Δεν έχει σημασία που έχει αποδειχτεί ότι οι κατακρίσεις και η συνεχής πίεση τελικά λυγίζουν τους ανθρώπους. Ο πόνος δεν είναι «η αδυναμία που απλά φεύγει από πάνω σου» όπως λένε ορισμένοι. Ο πόνος είναι ο τρόπος της φύσης να σου πει ότι κάτι πάει στραβά. Το να αντέξεις τον πόνο δεν είναι δύναμη, είναι καταστροφή του εαυτού σου για βραχυχρόνια οφέλη και μακροχρόνιες απώλειες.

Ακόμα χειρότερα, το να εστιάζεις στο να αντέξεις τον πόνο και τις δυσκολίες σε κάνει να ξεχνάς ότι ο πόνος και οι δυσκολίες είναι σημάδι αποτυχίας, όχι σκληράδας. Η ντροπή δεν σε κινητοποιεί, σε κάνει να νιώθεις χειρότερα για εσένα και αβοήθητος. Ο θυμός και οι φωνές μειώνουν την εμπιστοσύνη και ενισχύουν την υπάρχουσα οπτική σου ότι είσαι αποτυχημένος. Νιώθεις ήδη χάλια, το να προσθέσεις περισσότερες κατηγόριες πάνω σου δεν σε παρακινεί.

Η συμπόνια, από την άλλη, σε βοηθάει να γίνεις πιο δυνατός. Η συμπόνια λέει «ναι, αυτό δεν δούλεψε και είναι κρίμα, αλλά μπορείς να τα καταφέρεις».

Αποδέχεται αυτά που έχουν συμβεί, αλλά και ότι το παρελθόν είναι ακριβώς αυτό, παρελθόν. Δεν σε ορίζει, είναι απλά ένα σημείο στο χρόνο, ένα σημείο από το οποίο μπορείς να απομακρυνθείς.

Θες να κάνεις νέο ξεκίνημα στη ζωή σου; Οι Coach μας είναι εδώ για να σε στηρίξουν.

Αποδέξου την κατάσταση, προχώρα στο μέλλον

Όπως έχω ξαναπεί: το να σπάσεις τις περιοριστικές σου πεποιθήσεις δεν έχει να κάνει με το να προσποιείσαι ότι το παρελθόν δεν υπήρξε. Έχει να κάνει με την αναγνώριση πως ότι έχει γίνει πιο πριν δεν περιορίζει αυτό που είσαι ή μπορείς να γίνεις.

Το να μπορείς να πεις «Συνέβη αυτό, ήταν χάλια, μπορώ και καλύτερα» δείχνει ότι η αλλαγή και η βελτίωση είναι δυνατές. Αλλάζει την οπτική σου από μία γεμάτη περιορισμούς σε μία που επιτρέπει την πρόοδο και την αλλαγή.

Γιατί σημασία δεν έχει πόσο πόνο αντέχεις ή πόσα σκατά μπορείς να φας, αλλά το να αναγνωρίσεις ότι όλοι πέφτουμε, μαθαίνουμε από αυτό και σηκωνόμαστε ξανά.

Ακόμα και αν οι περιοριστικές πεποιθήσεις προέρχονται από τις δικές σου ενέργειες, η συμπονετική απάντηση δεν είναι «τα έκανες χάλια, τώρα φτιάξε τα», αλλά «έκανες ότι μπορούσες εκείνη την εποχή, τώρα μπορείς να τα πας ακόμα καλύτερα».

Και κάτι ακόμα: Αυτή η συμπόνια και η αγάπη προς τον εαυτό σου είναι που δημιουργούν αυτοπεποίθηση.

Η αυτοπεποίθηση δεν έχει να κάνει με το να γνωρίζεις ότι η επιτυχία είναι εγγυημένη. Η αυτοπεποίθηση έχει να κάνει με το να γνωρίζεις ότι η πρόκληση είναι του επιπέδου σου και ότι η αποτυχία δεν θα σε σπάσει.

Αν βοηθήσεις τον εαυτό σου να καταλάβει ότι μπορείς να επιζήσεις από την αποτυχία, ότι μπορείς να βγεις από τον λάκκο που έπεσες, ότι μπορείς να δημιουργήσεις έναν καλύτερο κόσμο και ζωή για εσένα, τότε μπορείς να διδάξεις τον εαυτό σου να έχει αυτοπεποίθηση.

Οπότε είναι καιρός να αφήσεις τις αυτοκατηγορίες, να σταματήσεις να ορίζεις τον εαυτό σου από τα παλιά όρια και τα παλιά λάθη. Είναι καιρός να αγκαλιάσεις αυτό που είσαι και να αφήσεις τις περιοριστικές πεποιθήσεις να γίνουν το καύσιμο για να ξεπεράσεις τα όρια.

Είναι καιρός να γίνεις ο ήρωας για τον άνθρωπο που σε χρειάζεται περισσότερο: εσένα.