Χρόνο Έχεις. Καν’ τον να Μετρήσει!

ΖΩΗ

By Nikos

Share

Tweet

Pin

Share

Ο χρόνος, λένε, είναι ο πολυτιμότερος πόρος που έχεις . Και αυτό γιατί είναι λίγος. Δεν έχεις αρκετό χρόνο για όλα.

Έχεις μονάχα εικοσιτέσσερις ώρες διαθέσιμες κάθε μέρα και δεν ξέρεις τί να πρωτοκάνεις.

Και γι’ αυτό θες περισσότερο χρόνο.

Αν είχες περισσότερο χρόνο, θα έγραφες το επικό μυθιστόρημα σου. Θα ταξίδευες σε εξωτικές παραλίες και θα πατούσες ξένα εδάφη. Θα επιχειρούσες, δίνοντας σάρκα και οστά στην επιχειρηματική ιδέα που εδώ και χρόνια έχεις στο μυαλό σου.

Αλλά που να βρεις χρόνο.

Τα πάντα είναι ρευστά, η ζωή σου χαρακτηρίζεται από μια πολυτάραχη ρουτίνα και όλο τρέχεις.

Ο καιρός κυλάει. Τα χρόνια περνούν. Και φτάνει επιτέλους η πολυπόθητη στιγμή που χαλαρώνεις και συλλογιέσαι τη ζωή σου.

Και τι βλέπεις;

Διαπιστώνεις πως τόσο καιρό δεν ξεκίνησες όσα πράγματα ήθελες να ξεκινήσεις. Δεν επιδίωξες όσα ήθελες να επιδιώξεις. Και δεν κατάφερες, όσα ήθελες να καταφέρεις.

Το μυαλό σου αρχίζει να αναζητά αιτίες. Αν μονάχα η σχέση σου ήταν καλύτερη και η κοπέλα σου σού έδειχνε περισσότερη κατανόηση, θα είχες πετύχει. Αν μονάχα ήσουν καλύτερα οικονομικά, θα τα είχες καταφέρει. Αν μονάχα είχες πιο σταθερό ωράριο στην εργασία σου, θα έβαζες τη ζωή σου σε πρόγραμμα.

«Δεν έχω χρόνο»

Αυτό το «αν μονάχα το Χ ήταν διαφορετικό, θα τα είχα καταφέρει» ασκεί απίστευτη γοητεία πάνω σου.

Σε σαγηνεύει, γιατί σου δίνει μια δικαιολογία.

«Είμαι συγγραφέας», λες στον εαυτό σου, «και αν δεν έτρεχα με τη δουλειά θα είχα γράψει το επικό μου μυθιστόρημα.».

Το μήνυμα που δίνεις στον εαυτό σου είναι σαφές.

«Είμαι κοινωνικός, ελκυστικός, αθλητικός, καλλιτέχνης, επιχειρηματίας κλπ, απλά δεν είμαι σε θέση να προχωρήσω σε πράξεις αυτή τη στιγμή.»

Μόνο που ούτε την επόμενη στιγμή προχωράς σε πράξεις, ούτε τη στιγμή μετά από αυτή.

Το άδειο ημερολόγιο που πήρες για να σημειώνεις τους καθημερινούς σου στόχους, οι ανέγγιχτοι αλτήρες που πήρες για να κάνεις γυμναστική , τα αθλητικά παπούτσια που αγόρασες για το τρέξιμο και τα φόρεσες μια φορά που βγήκες για καφέ.

Όλα τα παραπάνω, σπάνε την ψευδαίσθηση που έχεις στο μυαλό σου και φανερώνουν τις πραγματικές σου επιθυμίες.

Φανερώνουν πόσο το θες πραγματικά να γράψεις ένα μυθιστόρημα, να φτιάξεις το σώμα σου, να ξεκινήσεις την επιχείρηση σου, να εξασκηθείς στο φλερτ κλπ.

Θες να γράψεις το επικό μυθιστόρημα, όχι γιατί αγαπάς τη συγγραφή και λατρεύεις να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου σε κείμενο, αλλά γιατί σου αρέσει η ιδέα του να είσαι συγγραφέας.

Θες να ξεκινήσεις την δική σου επιχείρηση, όχι γιατί πιστεύεις ακράδαντα στην ιδέα σου και στο πόσα μπορεί να προσφέρει, αλλά γιατί σου αρέσει η ιδέα του να είσαι επιχειρηματίας.

Θες πάλι να γυμνάζεσαι πέντε φορές την εβδομάδα, όχι γιατί απολαμβάνεις τη γυμναστική, αλλά γιατί σου αρέσει η ιδέα να έχεις ένα καλοσχηματισμένο σώμα.

Δεν σε ενθουσιάζει η διαδικασία και έτσι το αφήνεις. Λες «άσε το σήμερα, θα ξεκινήσω την επόμενη εβδομάδα που θα έχω πιο χαλαρό πρόγραμμα». Το αφήνεις και δεν το πιάνεις ποτέ.

Θες να γίνεις ο άνδρας που ονειρεύεσαι; Δες εδώ

Πόσο πολύ το θέλεις τελικά;

Όταν θέλεις πραγματικά να πετύχεις κάτι, βρίσκεις τρόπο να το κάνεις. Δεν περιμένεις. Δεν το αφήνεις για αύριο ή για την άλλη εβδομάδα.

Είτε το θέλεις, είτε δεν το θέλεις. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.

Οι περιστάσεις παίζουν ρόλο μονάχα όταν έχεις μυθοποιήσει κάτι στο μυαλό σου και θες το αποτέλεσμα, χωρίς να είσαι πρόθυμος να υποστείς τη διαδικασία που χρειάζεται για να το πετύχεις.

Όταν πραγματικά το θες αυτό που έχεις στο μυαλό σου, δε μασάς από εμπόδια. Δεν καταλαβαίνεις από απρόβλεπτες προκλήσεις και δύσκολα ωράρια.

Η θέληση σου δεν κάμπτεται.

Βρίσκεις τρόπο. Ξεκλέβεις χρόνο από το πρόγραμμα σου. Προσαρμόζεσαι στις καταστάσεις.

Λίγο λίγο, σιγά σιγά, με σταθερά βήματα γράφεις το μυθιστόρημα σου, κάνεις την προπόνηση σου, στήνεις την επιχείρηση σου.

Όταν θες κάτι πολύ, δεν περιμένεις. Γιατί ξέρεις καλά πως στη ζωή δεν παίρνεις αυτό που αξίζεις, παίρνεις αυτό που κυνηγάς και διεκδικείς.

Όταν το θέλεις πολύ, μπορείς να τα καταφέρεις.

Διεκδίκησε λοιπόν.