Αποδοχή: Πίστεψε στον εαυτό σου και άσε τι λένε οι άλλοι για σένα

Αποδοχή: Πίστεψε στον εαυτό σου και άσε τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, Πως να πιστέψεις στον εαυτό σου

Λατρεύω το “Fight Club”! Περιγράφει τόσο ωραία την αγωνία των ανθρώπων που αναγνωρίζουν ότι κάτι λείπει από τη ζωή τους αλλά δεν ξέρουν τι ακριβώς να κάνουν για αυτό και τι σημαίνει αποδοχή.

Συχνά νιώθουμε μπερδεμένοι και χαμένοι στη ζωή μας, χωρίς πυξίδα και κατεύθυνση. Και προσπαθούμε να το καλύψουμε δείχνοντας πάθος για πράγματα που στην πράξη δεν μας λένε και πολλά. Ταυτόχρονα αγοράζουμε ένα σωρό προϊόντα που δεν χρειαζόμαστε πραγματικά μόνο και μόνο επειδή μας δίνουν μια ταυτότητα, που νιώθουμε τόσο πολύ ότι μας λείπει.

Έτσι με αυτό κατά νου, σήμερα θέλω να σε ρωτήσω κάτι πολύ σημαντικό. Αλλά προτού απαντήσεις, θέλω να σου ζητήσω να σκεφτείς πρώτα προσεκτικά, γιατί η απάντηση που θα δώσεις λέει πολλά για εσένα και τη ζωή σου.

Αποδοχή: Τι χρειάζεται για να νιώσεις καλά για τον εαυτό σου;

Όπως σου έγραψα, μην βιαστείς να απαντήσεις. Βλέπεις, η απάντησή σου θα δείξει τι προτεραιότητα δίνεις ανάμεσα στο πως σε βλέπουν οι άλλοι σε σχέση με το πώς βλέπεις ο ίδιος τον εαυτό σου. Αναφέρομαι φυσικά στην πηγή από την οποία αντλείς την Αποδοχή για τον εαυτό σου.

Ακριβώς αυτό είναι και το θέμα που έχει ο ήρωας στο “Fight Club”: δεν έχει κάποια βάση, κάποια αίσθηση του εαυτού. Η ζωή του στηρίζεται στο να προσπαθεί να καλύψει αυτό το συναίσθημα μέσα από αντικείμενα και πράγματα.

Είναι όμως κάτι που αξίζει να αναλύσουμε. Πολλοί από τους μαθητές που βοηθάμε στην προσωπική τους ζωή στηρίζονται πολύ στην εξωτερική επιβεβαίωση και αποδοχή. Η ανάγκη για την εξωτερική αποδοχή όμως είναι συχνά πηγή πολλών προβλημάτων στο φλερτ και την αυτοπεποίθηση.

Οι άνθρωποι που στηρίζονται κυρίως στην εξωτερική αποδοχή, ανεβαίνουν ψυχολογικά μόνο όταν έχουν την αναγνώριση των άλλων, διαφορετικά γίνονται needy, χωρίς κανένα αίσθημα αυτό-αξίας.

Η αλήθεια είναι πως όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε την αποδοχή. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι αν την ψάχνουμε μέσα μας ή αν τη ζητάμε από το εξωτερικό περιβάλλον.

Η εσωτερική αποδοχή είναι η πηγή της αυτοπεποίθησης σου καθώς έτσι πιστεύεις στην αξία σου. Η εξωτερική αποδοχή, από την άλλη, είναι η επιβεβαίωση και η έγκριση από τους άλλους. Στηριζόμενος στην εξωτερική αποδοχή, ουσιαστικά παραδίδεις την ταυτότητα και την αυτό-αξία σου στους άλλους. Αν θέλεις να βελτιώσεις τη ζωή σου και να γίνεις πιο σίγουρος και ελκυστικός, τότε πρέπει να πάρεις πάλι στα χέρια σου τον έλεγχο της ζωής σου.

Ώρα να βοηθήσεις τον εαυτό σου...

Η παγίδα της εξωτερικής αποδοχής

Βέβαια η εξωτερική αποδοχή δεν είναι από μόνη της κάτι κακό. Στο κάτω- κάτω είμαστε κοινωνικά όντα και μέρος του να ζούμε σε κοινότητες σημαίνει να προσέχουμε τι εικόνα δίνουμε στους άλλους. Το να είσαι αρεστός και αποδεκτός από το γκρουπ κάποτε έκανε κυριολεκτικά τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο.

Κάποιος που δεν συνείσφερε στην κοινότητα όσα μπορούσε ή κατανάλωνε περισσότερο απ’ ότι παρήγαγε ή αποτελούσε κίνδυνο για τους υπολοίπους, εξοστρακιζόταν. Οπότε, ως ένα βαθμό, η επιθυμία μας να είμαστε αρεστοί από τους άλλους αποτελεί μια τεχνική επιβίωσης: όσο πιο πολλοί άνθρωποι μας συμπαθούν, τόσο πιο απίθανο γίνεται να μας διώξουν από την κοινότητα και να χρειαστεί να επιβιώσουμε μόνοι μας.

Ενώ όμως το να ενδιαφερόμαστε για το τι νιώθουν οι άλλοι για εμάς είναι σημαντικό, δεν παίρνει πολύ για να καταλήξει ένας τοξικός εθισμός. Ένα από τα πιο εθιστικά χαρακτηριστικά της εξωτερικής επιβεβαίωσης είναι το πόσο μεθυστική είναι. Γι’ αυτό και ζούμε σε μια κοινωνία που έχει εμμονή με την εξωτερική αποδοχή. Και όλοι προσπαθούμε να διατηρούμε μια εικόνα που να εντυπωσιάζει όσο πιο πολλούς ανθρώπους γίνεται.

Δεν με πιστεύεις; Ρίξε μια ματιά στο feed του Instagram. Τα social media μας επιτρέπουν να ελέγχουμε τη δημόσια εικόνα μας όσο ποτέ άλλοτε. Παρουσιάζουμε τις ζωές μας με προσοχή και σχέδιο για να δείχνουν όσο πιο εντυπωσιακές γίνεται.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως με το να στηρίζουμε όλο το αίσθημα της αυτό-αξίας μας στην αποδοχή των άλλων είναι ότι δίνουμε όλο τον έλεγχο σε τρίτους.

Αν θες να πάρεις πάλι πίσω τον έλεγχο της ζωής σου, δες εδώ

Εξωτερικοποιούμε την ευθύνη για την συναισθηματική υγεία μας, ακόμα και την ταυτότητά μας, σε άλλους ανθρώπους επειδή θέλουμε να σκέφτονται καλά πράγματα για εμάς. Καταλήγουμε να παραδίδουμε αυτό που είμαστε, προκειμένου να συμμορφωθούμε με την οπτική των άλλων για το πώς πρέπει να είμαστε.

Ολόκληρη η κοινωνία ασκεί μεγάλη πίεση πάνω μας προκειμένου να δείχνουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο, να ακολουθούμε συγκεκριμένες οδηγίες «επιτυχίας», να ζούμε με σαφώς ορισμένο τρόπο ζωής, να είμαστε όσο πιο δημοφιλείς γίνεται.

Όλα αυτά είναι ένας τρόπος να παίρνουμε δόση και ξανά δόση της αδρεναλίνης του να μας συμπαθούν οι άλλοι και να μας θεωρούν cool. Αλλά όλο αυτό έρχεται με ένα κόστος. Ο ενθουσιασμός αυτός δεν κρατάει και αναπόφευκτα σε αφήνει να νιώθεις πιο ρηχός και άδειος, με αποτέλεσμα να χρειάζεσαι όλο και πιο μεγάλες δόσεις.

Οι άνθρωποι που βασίζονται στην εξωτερική αποδοχή και αναγνώριση, στην πράξη προσπαθούν να αντισταθμίσουν μια έλλειψη που νιώθουν, μια τρύπα στη ζωή τους. Χρειάζεται να ψάχνουν συνέχεια την αποδοχή των άλλων, γιατί χωρίς αυτή, νιώθουν ότι δεν έχουν τίποτα.

Δεν έχουν ολοκληρωμένη αίσθηση του εαυτού τους που μπορεί να τους στηρίξει, ούτε μια εσωτερική βάση αξίας. Και έτσι καταλήγουν να ξοδεύουν όλο το χρόνο και την ενέργειά τους πάνω στο τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτούς.

Όσοι βασίζουν την αυτό-αξία τους στον αριθμό των γυναικών με τις οποίες πήγαν ή τα λεφτά που βγάζουν ή τα αγαθά που τους ανήκουν, καταλήγουν να κυνηγούν πάντα το επόμενο “high” προκειμένου να μουδιάσουν αυτό το κενό που νιώθουν στη ζωή τους και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αγνοήσουν.

Το να στηρίζεσαι στην εξωτερική αποδοχή είναι η απόλυτη συνταγή για τη μιζέρια. Χωρίς μια εσωτερική αίσθηση της αξίας σου, ουσιαστικά οδηγείσαι σε αδιέξοδο. Γιατί ότι κι αν έχεις καταφέρει δεν θα είναι ποτέ αρκετό.

Ώρα να αγαπήσεις τον εαυτό σου

Οπότε ας εξηγήσουμε λίγο και τι μπορείς να κάνεις. Και το κύριο και βασικότερο είναι να δημιουργήσεις την δική σου οπτική του κόσμου ώστε να στηρίζεσαι στην εσωτερική αποδοχή.

Αυτό σημαίνει ότι η πηγή της αυτοπεποίθησης και της ικανοποίησης προέρχεται από μέσα σου, ότι πιστεύεις στη δική σου ουσιαστική αξία, ανεξαρτήτως του πως σε βλέπουν οι άλλοι.

Στην αρχή αυτό είναι ίσως λίγο δύσκολο να επιτευχθεί. Ειδικά αν ξεκινάς από το μηδέν, από ένα σημείο αυτό-λύπησης και μειωμένης αυτοπεποίθησης. Αν όμως αρχίσεις μετά από κάθε μικρό βήμα και κάθε μικρή νίκη να αποδίδεις στον εαυτό σου τα εύσημα που του ανήκουν και να αναγνωρίζεις ότι είσαι μια χαρά άνδρας, τότε θα έχεις ήδη ξεκινήσει καλά την πορεία!