Η ζωή σου είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη (και κανενός άλλου)

Σήμερα θέλω να σου αναφέρω μια πολύ απελευθερωτική σκέψη.

Ίσως σε «ενοχλήσει» λίγο, αλλά μόλις αποδεχτείς αυτή την σκληρή αλήθεια της ζωής (όσο σκληρή κι αν είναι), τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Έτοιμος; Να λοιπόν:

Κανείς δε νοιάζεται για σένα.

Εντάξει, ίσως νοιάζονται οι γονείς σου (κι αυτό αν είσαι τυχερός). Κατά τα άλλα όμως, κανείς δεν πρόκειται να έρθει να σε «σώσει».

Η ζωή σου είναι δική σου ευθύνη και εσύ είσαι που θα τη φτιάξεις.

Και χρειάζεται να ξεκινήσεις αμέσως τώρα.

Το ίδιο κι εγώ

Προσωπικά, η στιγμή που αποδέχτηκα ότι ήμουν ο ίδιος 100% υπεύθυνος για κάθε αποτέλεσμα στη ζωή μου, ήταν η στιγμή που όλα άρχισαν να αλλάζουν για εμένα.

Συνέβη όταν συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος ή πράγμα που θα με κάνει χαρούμενο.

Συνέβη όταν συνειδητοποίησα ότι για το δικό μου μέλλον είμαι υπεύθυνος ο ίδιος και όχι το κράτος, οι γονείς, οι αδικίες, η ανισότητα.

Και συνέβη όταν συνειδητοποίησα ότι αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου πρώτα απ’ όλα, δεν μπορείς να αγαπήσεις κανέναν άλλον.

Άρα αποδέξου το κι εσύ:

Η ζωή σου είναι δική σου ευθύνη. Η ζωή σου είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη (και κανενός άλλου)

Η ζωή είναι τώρα κι είναι δική σου ευθύνη

Κάθε αποτέλεσμα στη ζωή σου σήμερα, είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων που πήρες και των σκέψεων που έκανες. Κι αυτό που κάνεις τώρα, αυτό το δευτερόλεπτο, αυτή τη στιγμή, είναι να φυτεύεις τους σπόρους του μέλλοντός σου.

Δεν μπορείς να ελέγξεις αυτά με τα οποία γεννήθηκες (χαρακτηριστικά, καταβολές, υλικά αγαθά), αλλά μπορείς να ελέγξεις το πώς τα χρησιμοποιείς.

Συνειδητοποίησε κι εσύ λοιπόν ότι η ζωή είναι τώρα, αυτή ακριβώς η στιγμή. Και είναι ευθύνη σου. Μην περιμένεις κάποιον άλλο να έρθει να σε σώσει.

Το μόνο στο οποίο πρέπει να εστιάσεις είναι το τώρα, αυτή η στιγμή. Και το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι η ανταπόκρισή σου σε αυτήν και σε όσα συμβαίνουν.

Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου. Δες εδώ πως.

Οι δύσκολες ερωτήσεις

Οπότε σκέψου το λίγο, πάρε το χρόνο σου και πες μου:

Όταν πρόκειται για τον στόχο που έχεις θέσει και αυτό που θες να πετύχεις, ποια είναι η μεγαλύτερη δικαιολογία σου και δεν ξεκινάς;

Μήπως περιμένεις κάποιον άλλο να σε σώσει; Μήπως περιμένεις η «τέλεια κοπέλα» να εμφανιστεί από το πουθενά και να φτιάξει τη ζωή σου; Μήπως «κρύβεσαι» πίσω από τις αδικίες της ζωής και άλλες δικαιολογίες;

Μέχρι πότε θα περιμένεις να είναι κατάλληλες οι συνθήκες;

Ή κατάλαβες επιτέλους ότι η ζωή σου είναι δική σου ευθύνη και το τι θα γίνεις εξαρτάται από εσένα και μόνο;

Και είναι στο χέρι σου να την χαρείς!