Πόσο μετράει η εμπειρία στο σεξ;

Τι μας είπαν λάθος για το Σεξ, 5 εύκολοι τρόποι για να βελτιώσεις την Σεξουαλική Ζωή σου

Μια από τις κλασικότερες παγίδες των ανδρικών πιστεύω είναι ότι με όσο περισσότερες γυναίκες έχεις πάει, τόσο πιο άντρας είσαι. Έχεις δεκάδες, έχεις εκατοντάδες; Είσαι το λιοντάρι στη ζούγκλα, το άλφα αρσενικό, ο Άντρας με κεφαλαίο Α.

Οι κατακτήσεις σου περιορίζονται σε μονοψήφιους αριθμούς, ή, μήπως είσαι, θεός φυλάξοι, κανένας παρθένος; Τότε, σου λένε, είσαι υποδεέστερος ή όχι και πολύ άντρας.

Είναι σαν το παράδοξο της εργασίας. Για να βρεις την πρώτη σου δουλειά, πρέπει να έχεις στο βιογραφικό σου ήδη την εμπειρία της πρώτης σου δουλειάς. Για να σε θέλει μία γυναίκα πρέπει ήδη να έχεις εμπειρία με κάποια άλλη γυναίκα. Και τελικά δεν μπορείς να βρεις γυναίκα επειδή δεν έχεις ήδη βρει μία γυναίκα.

Η ανταγωνιστικότητα και η εμπειρία

Αυτός ο φαύλος κύκλος σε αλυσοδένει με τη στρεβλή πεποίθηση της ανταγωνιστικότητας. Ο άντρας πρέπει να έχει εμπειρίες και να είναι για κάθε γυναίκα ο καλύτερός της μέχρι τώρα.

Ή τέλος πάντων να έχει μία θέση στο βάθρο. Να είναι από τους καλούς. Από τους καλύτερους. Αν δεν μπορεί να είναι αξιομνημόνευτος στο κρεβάτι και δεν μπορεί να συναγωνιστεί τα λοιπά αρσενικά, τότε γιατί να μπει στον κόπο να προσπαθήσει καν;

Άλλοι πάλι ντρέπονται που είναι πρωτάρηδες. Νιώθουν ότι αν δεν έχουν κάνει σεξ ποτέ τους, τότε κάτι πάει στραβά με δαύτους και οι γυναίκες το μυρίζονται από χιλιόμετρα. Λες και το έχουν γραμμένο στο κούτελο.

Πιάνονται, λοιπόν, και αυτοί στο δικό τους φαύλο κύκλο. Παλεύουν να κρύψουν την απειρία τους (αλλά όλο τους βγαίνει με κάποιον σατανικό τρόπο στο προσκήνιο) και φτου και απ’ την αρχή.

Το θέμα είναι ότι πάντα η πρώτη φορά αποτελεί διδακτική εμπειρία. Με κάθε νέο εραστή ξεκινάς από την αρχή. Κανείς δεν κάνει έρωτα όμοια με κάποιον άλλο, έτσι κι αλλιώς.

Ακόμη και οι πιο έμπειροι ξεκινούν από την αρχή κάθε φορά και μπορεί να βρεθούν προ εκπλήξεως στο κρεβάτι. Πρέπει να προσαρμοστούν στην παρτενέρ τους, να μάθουν αυτά τι της αρέσουν και τι όχι αλλά και τα χούγια της.

Κατά συνέπεια, κάθε νέος ερωτικός σύντροφος είναι στην πραγματικότητα, μία πρώτη φορά. Μπορεί να έχεις ξεπετάξει ολόκληρο το Κάμα Σούτρα και να βρεθείς στο κρεβάτι με έναν άνθρωπο που μονάχα η ιδέα των μη ιεραποστολικών περιπτύξεων τον ανατριχιάζει. Πόσο μετράει η εμπειρία στο σεξ;

Δεν είναι ανάγκη

Δεν είναι, λοιπόν, ανάγκη να έχεις εμπειρία δεκαετιών στον έρωτα για να μετρήσεις σαν εραστής. Δεν είναι ανάγκη να σημειώνεις στο κεφαλάρι του κρεβατιού σου τον αριθμό των γυναικών που πας μαζί τους.

Πρέπει, απλώς, να είσαι πρόθυμος να μάθεις πράγματα. Να ακούσεις τι αρέσει και τι όχι στον άλλο.

Αν είσαι πρόθυμος να το κάνεις αυτό, αν είσαι ανοιχτός στη συζήτηση και ακόμη και στην κριτική χωρίς να θέλεις να χωθείς στο μπάνιο και να χαρακωθείς μετά από κάθε παρατήρηση, αν είσαι πρόθυμος να ικανοποιήσεις και να ικανοποιηθείς να ξέρεις ότι έχεις ένα ισχυρότατο προβάδισμα απέναντι στη πλειοψηφία των ανδρών.

Δε χρειάζεται να γίνεις ο καλύτερος εραστής που είχε ποτέ της. Γίνε απλώς ο άντρας που ποθεί τη δεδομένη στιγμή.

Αν θες να γίνεις ποθητός, δες εδώ

Οι ρίζες αυτής της στρεβλής πεποίθησης, ότι δηλαδή πρέπει να είσαι ο καλύτερος εραστής της κάθε γυναίκας που θα συναντήσεις, συγκρινόμενος με κάθε άντρα που προηγουμένως έχει συναντήσει, έχουν να κάνουν με άγχος, με ανασφάλεια, και με την προσπάθεια να προβάλεις αυτά τα συναισθήματα στους άλλου.

Με άλλα λόγια, είναι κι αυτό ένας τρόπος να εναποθέσεις σε άλλους τα βάρη των συναισθηματικών σου κενών και μετά να γυρίσεις την πλάτη και να τους επιρρίψεις κάθε ευθύνη.

Κάθε φορά που παραπονιέσαι ότι δεν τα καταφέρνεις με τις γυναίκες και δεν είσαι σωστός εραστής, γιατί δεν έχεις πενταψήφιο μισθό και υπεράνθρωπες αντοχές στο σεξ, όντως κάτι σου λείπει. Όχι όμως τα παραπάνω.

Το βρίσκεις άδικο να έχουν τέτοιες τρελές απαιτήσεις οι γυναίκες επειδή σε βολεύει να τις έχουν, στην πραγματικότητα. Γιατί εφόσον θέλουν πενταψήφιους μισθούς και βιονικούς εραστές με σιδερένια μέση και πέτρινη στύση, φταινε εκείνες και όχι εσύ. Η ευθύνη, αυτόματα, γίνεται δική τους και παύει να είναι δική σου.

Εκείνο που σου λείπει είναι η αυτογνωσία, φίλε μου. Σου λείπει η προθυμία να αναλάβεις την ευθύνη της ζωής σου.

Είναι βολικό να φταινε πάντα οι άλλοι και οι εξωπραγματικές τους απαιτήσεις. Επειδή, όταν φταινε οι άλλοι, πάει να πει ότι δεν φταιμε εμείς. Ότι είμαστε αθώοι, ανεύθυνοι, θύματα.