Δες το αλλιώς: Ελέγχοντας το μυαλό και τις σκέψεις σου

Οκ, είναι δύσκολο έτσι κι αλλιώς, να βελτιωθείς στο φλερτ. Καμιά φορά όμως νιώθεις, ότι το ίδιο σου το μυαλό σε σαμποτάρει στην πορεία σου να γίνεις καλύτερος.

Τα περισσότερα μηνύματα που παίρνω λένε ακριβώς αυτό: θέλω να βελτιωθώ, αλλά συνεχώς σκέφτομαι πόσο χάλια μπορεί να πάνε τα πράγματα, πόσο άσχημα θα είναι αν αποτύχω.

Είναι καιρός λοιπόν να δούμε πώς μπορούμε να ελέγξουμε το μυαλό μας. Να το συμμαζέψουμε και να φιμώσουμε όλες αυτές τις ενοχλητικές φωνές.

Μάθε να αδειάζεις το μυαλό σου

Σου φαίνεται δύσκολο να αγνοείς τις φωνές που σου λένε πόσο αποτυχημένος είσαι, επειδή ποτέ δεν εξασκήθηκες στο να τις αγνοείς. Είναι πολύ δύσκολο να στρέψεις τη σκέψη σου μακριά από ένα θέμα που σε απασχολεί, όποιο και αν είναι αυτό.

Όμως δεν είναι αδύνατο. Απλώς δεν το έχουμε συνηθίσει. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν έχουμε κάνει την παραμικρή συνειδητή προσπάθεια να ελέγξουμε τις σκέψεις μας. Οι σκέψεις μας είναι ένα συνεχές και ανεξέλεγκτο ποτάμι ανοησιών, εξωτερικών ερεθισμάτων και αρνητικών σκέψεων. Δεν το προσέχουμε καν. Πόσο μάλλον να προσπαθήσουμε να το ελέγξουμε.

Είναι λες και είμαστε στο κέντρο ενός δωματίου με τρεις χιλιάδες ανθρώπους, που ο καθένας τους ουρλιάζει στο αυτί μας τη δικιά του ανοησία. Δεν είναι παράξενο που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τον έλεγχο των σκέψεών μας και να φιμώσουμε τις αντιπαραγωγικές φωνές. Τί μπορούμε λοιπόν να κάνουμε;

Διαλογισμό. Μπορούμε να κάνουμε διαλογισμό. Είναι μία απλή τεχνική που μας επιτρέπει να πάρουμε τον έλεγχο του μυαλού μας αντί να το αφήνουμε να χοροπηδάει δεξιά κι αριστερά, σα μεθυσμένος σκίουρος. Δε μας απασχολεί να περάσουμε σε ένα νέο πνευματικό επίπεδο. Θέλουμε απλώς να επιτύχουμε γαλήνη, ηρεμία και την ικανότητά να επικεντρωνόμαστε στο στόχο μας.

Τόσο οι ψυχολόγοι όσο και οι νευρολόγοι που μελετούν τα οφέλη του διαλογισμού, έχουν ανακαλύψει εκπληκτικά πράγματα. Οι άνθρωποι που κάνουν τακτικά διαλογισμό, είναι πιο ήρεμοι, πιο επικεντρωμένοι. Μάλιστα ο διαλογισμός συνιστάται ιδιαίτερα σε ανθρώπους που πάσχουν από κρίσεις πανικού.

Ο διαλογισμός βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τα αισθήματα και τις επιθυμίες μας, πράγμα το οποίο μας διευκολύνει να τα ελέγχουμε περισσότερο. Ο διαλογισμός μας βοηθάει να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας.

Όλα τα παραπάνω είναι εξαιρετικά εργαλεία προκειμένου να κατανικήσουμε το άγχος, την ανασφάλεια, τη χαμηλή μας αυτοπεποίθηση και να εξελιχθούμε σε ένα άτομο πιο ήρεμο και πιο ευτυχισμένο.

Παντού πλέον μπορείς να βρεις ασκήσεις και τεχνικές διαλογισμού. Στο διαδίκτυο, στο κινητό σου, παντού. Όταν ξεκινήσεις, θα βρεις πως δεν είναι διόλου εύκολο να συγκεντρωθείς. Τα κύματα των σκέψεών σου θα έρχονται και θα σε αποσπούν, ξανά και ξανά. Είναι φυσιολογικό όμως. Άφησε τα κύματα να ξεσπάσουν και μετά άρχισε ξανά.

Σιγά – σιγά θα ανακαλύψεις ότι θα γίνεται όλο και ευκολότερο να ελέγχεις τις σκέψεις σου. Θα δεις ότι θα μπορείς να επικεντρωθείς στη σκέψη που εσύ θέλεις όλο και ευκολότερα, όλο και πιο γρήγορα. Δες το αλλιώς: Ελέγχοντας το μυαλό και τις σκέψεις σου

Αποδέξου τις ατέλειες σου

Να θυμάσαι ότι τα αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης πηγάζουν από τη γνώση μας, ή το άγχος μας, μήπως τυχόν δεν είμαστε αρκετά καλοί, μήπως τυχόν ποτέ δεν μπορέσουμε να γίνουμε αρκετά καλοί και μήπως τυχόν αποτυγχάνουμε πάντα.

Ωστόσο, όσο περισσότερο μας τρώνε αυτές οι σκέψεις, τόσο περισσότερο τις βρίσκουμε μπροστά μας.

Εστιάζουμε σε ένα πρόβλημα που ενδεχόμενα να υπάρχει σε πιο ήπιο βαθμό από όσο το φανταζόμαστε και με την εστίασή μας το κάνουμε να διογκώνεται. Το κρατάμε διαρκώς στο προσκήνιο του μυαλού μας. Οι ατέλειές μας γίνονται η μοναδική μας σκέψη, γίνονται εμείς. Πέφτουμε σε ένα φαύλο κύκλο και νιώθουμε διαρκώς όλο και πιο άσχημα με τον εαυτό μας.

Για το λόγο αυτό, πρέπει να μάθεις να αποδέχεσαι τις ατέλειές σου. Να συγχωρείς τον εαυτό σου για τα όποια ελαττώματά του.

Το να αποδεχτείς ότι μπορεί να μην είσαι ακριβώς όπως θέλεις να είσαι, ή ότι μπορεί να χρειάζεσαι δουλειά για να βελτιώσεις κάποια πράγματα, αποσύρει τεράστιο άγχος από πάνω σου. Όταν επιτύχεις να το αποδιώξεις, θα εκπλαγείς και θα αναρωτιέσαι πώς στην ευχή κατάφερνες να επιβιώνεις με τόση πίεση.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα πάψεις να προσπαθείς, για να βελτιώσεις τον εαυτό σου. Είναι εντελώς διαφορετικό το ένα από το άλλο. Εκείνο που λέμε να κάνεις για αρχή είναι να αποδεχτείς ότι υπάρχουν προβλήματα, αλλά δεν πειράζει. Προβλήματα έχουμε όλοι. Το ζήτημα είναι ότι τα αποδέχεσαι και ότι παλεύεις για να τα λύσεις.

Στην πραγματικότητα, η τελειότητα είναι ένας διαρκώς κινούμενος στόχος, όχι ένας στάνταρ προορισμός. Όσο περισσότερο εξελίσσεσαι, τόσο πιο πολλά θα θέλεις να πετύχεις και να κάνεις. Όσα και να μαθαίνεις, πάντα υπάρχουν περισσότερα για να μάθεις. Την τελειότητα δε θα την κατακτήσεις ποτέ, αλλά η ομορφιά είναι να το κατανοήσεις και να συνεχίσεις να παλεύεις για αυτήν.

Η μόνη λύση για να βελτιωθείς είναι η πράξη. Ξεκίνα μαζί μας

Ο πόνος υπάρχει πάντα. Το πώς θα τον διαχειριστούμε, είναι δική μας επιλογή

Εμείς αποφασίζουμε πώς θα διαχειριστούμε τον πόνο μας. Πώς θα αντιμετωπίσουμε τη δυστυχία μας. Δεν είναι εύκολο να το θυμάσαι αυτό, κυρίως όταν πονάς και όταν νιώθεις δυστυχισμένος.

Υπήρξε μία εποχή, παλιότερα, που ό,τι και να έκανα προκειμένου να βελτιώσω τις σχέσεις μου με τις γυναίκες αποδεικνυόταν τραγικό λάθος. Έβγαινα να γνωρίσω κόσμο και πάγωνα με το που έμπαινα σε ένα μαγαζί. Προσπαθούσα να ανοίξω συζήτηση και ήμουν για γέλια, να μην πω για κλάματα.

Προκειμένου να εντυπωσιάσω με ατάκες, προσπαθούσα να μιλήσω για πράγματα που δεν τα ήξερα όμως καλά. Γινόμουν ανόητος και καλύτερα μη σας πω τί αντιδράσεις δεχόμουν, κάθε φορά που ζητούσα να μου δώσουν τηλέφωνα οι κοπέλες. Γυρνούσα σπίτι με την ουρά στα σκέλια και μόνη συντροφιά το θυμό μου.

Εκείνο που με έκανε να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά, ήταν η συνειδητοποίησή μου ότι μπορούσα να επιλέξω πώς θα ερμήνευα την άβολη αυτήν κατάσταση. Για παράδειγμα, μπορεί να μη σημείωνα καμία σπουδαία επιτυχία με τις γυναίκες, αλλά τουλάχιστον προσπαθούσα.

Ήμουν κάποια βήματα πιο μπροστά από το σημείο που ήμουν όταν είχα ξεκινήσει. Δε μου έλεγαν ναι, αλλά είχα το κουράγιο να τους ζητήσω να βγούμε. Πράγμα αδιανόητο για μένα κάποιους μήνες, μη σου πω κάποια χρόνια, πριν. Άρα αυτό που συνέβαινε, μπορούσα να επιλέξω να το ερμηνεύσω ως πρόοδο.

Όσο περισσότερο το συνειδητοποιούσα αυτό, τόσο καλύτερα αισθανόμουν και τόσο ευκολότερες γίνονταν οι εξορμήσεις μου. Δεν ήταν αποτυχία αυτό που μου συνέβαινε. Ήταν εκπαίδευση και την είχα επιλέξει. Δε λέω πως δεν ήταν επώδυνη διαδικασία. Επέλεξα όμως να τη βλέπω σαν εμπειρία, σα μάθηση, σα βελτίωση αντί να κάθομαι και να κλαίγομαι για το πόσο άδικα μου φέρεται ο κόσμος. Πονούσα, ναι, αλλά δεν υπέφερα πια.

Μη φανταστείς πως όλα διορθώθηκαν αμέσως μετά με ένα μαγικό ραβδί. Μου πήρε χρόνο να αλλάξω τη σκοπιά που έβλεπα την κατάστασή μου και να επαναριθμήσω το μυαλό μου στο νέο αυτό σκεπτικό. Τελικά όμως μου έγινε συνήθεια.

Και όταν μου έγινε συνήθεια, οι γκρινιάρικες κακομοίρικες φωνές στο μυαλό μου, άρχιζαν να χάνουν έδαφος. Μπορεί να φερόμουν σα βλάκας προκειμένου να τραβήξω την προσοχή της γυναίκας που μου άρεσε, σύμφωνοι. Αλλά η εμπειρία αυτή με δίδασκε τί ακριβώς ήταν αυτό που έκανα λάθος.

Οι γκάφες μου με πονούσαν τότε, με έκαναν να ντρέπομαι και να θέλω να εξαφανιστώ από το πρόσωπο της γης. Αλλά ο χρόνος πέρασε και όλες αυτές οι αναποδιές έγιναν απλώς ένα σπουδαίο υλικό για να αφηγούμαι όταν θέλω να σπάσω τον πάγο.

Το άγχος, η αυτολύπηση και η μιζέρια μας, κερδίζουν το έδαφος που εμείς τους παραχωρούμε. Δε χρειάζεται να συμβαίνει αυτό.

Μπορούμε να το ελέγξουμε.

Είναι στο χέρι μας!