Φτιάξε το νέο Εαυτό σου: Πέτα τα βαρίδια από μέσα σου

Μέρος του να αλλάξεις τον εαυτό σου και να φτιάξεις ξανά την ταυτότητά σου, είναι και το να απελευθερώσεις χώρο μέσα σου, ώστε να την αφήσεις να αναπτυχθεί.

Με το πέρασμα των ετών, πέρασες πολύ καιρό μαζεύοντας μέσα σου διάφορες ανοησίες που (είτε το συνειδητοποιούσες, είτε όχι) υποστηρίζουν τις αρνητικές πεποιθήσεις σου. Και για να μπορέσεις να τις ξεπεράσεις και να δημιουργήσεις καινούριες και καλύτερες, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσεις όλα όσα δεν σε εξυπηρετούν πια.

Το παράδειγμα των ρούχων

Σκέψου το σα να καθαρίζεις το δωμάτιό σου. Έχεις μαζέψει στις ντουλάπες σου ρούχα που δεν σου κάνουν πια (ή και που δεν σου έκαναν ποτέ). Μερικές φορές τα κρατάς σαν κίνητρο: αυτό το παντελόνι που σου πέφτει πολύ μικρό και θα σου κάνει και πάλι μόλις χάσεις πέντε κιλά.

Άλλες φορές πρόκειται για ρούχα που κάποτε σου πήγαιναν, αλλά τώρα είτε λόγω μεγέθους είτε λόγω ηλικίας, δεν σου ταιριάζουν, αν και εσύ επιμένεις να τα φοράς.

Το πρόβλημα είναι ότι κρατώντας όλα αυτά στη ζωή σου δεν βοηθιέσαι σε κάτι. Δεν εξυπηρετούν το σκοπό τους. Τα ρούχα υποτίθεται ότι πρέπει να σου κάνουν και να σου ταιριάζουν. Το να πιέζεις τον εαυτό σου να ταιριάξει σε ρούχα που είναι πολύ μικρά, στενά, μεγάλα, χαλαρά, περιοριστικά δεν έχει νόημα. Προσπαθείς να βάλεις τον εαυτό σου σε ένα καλούπι που δεν χωράει, να προσαρμοστείς στις προσδοκίες κάποιου άλλου.

Υποτίθεται ότι τα ρούχα πρέπει να τα φοράς εσύ και όχι να σε φοράνε αυτά. Κρατώντας παράταιρα ρούχα, δείχνει ότι δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι. Έτσι, απλά επιβεβαιώνεις μέσα σου ότι δεν είσαι έτσι.

Αυτό με την σειρά του, σε παροτρύνει σε αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία σε κάνουν ακόμα πιο απαισιόδοξο και αγχωμένο. Ξεκαθαρίζοντας τα ρούχα που δεν σου κάνουν, που δεν σε εξυπηρετούν και που δεν σε κάνουν να νιώθεις καλά με εσένα, φροντίζεις τον εαυτό σου.

Το ίδιο και στη ζωή σου

Μα γιατί τόση επιμονή με τα ρούχα; Επειδή αποτελεί μια καλή μεταφορά της προσέγγισης που πρέπει να έχεις στη ζωή σου.

Το να αμφισβητήσεις τις περιοριστικές πεποιθήσεις σου είναι σαν να ξεκαθαρίζεις τη ντουλάπα σου. Ξεφορτώνεσαι πεποιθήσεις και μοτίβα που σε κρατάνε πίσω. Και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στις πεποιθήσεις. Έχει εφαρμογή και στις δομές που χρησιμοποιούσες για να επιβεβαιώνεις και να υποστηρίζεις αυτές τις πεποιθήσεις.

Ο αυτοσαρκασμός είναι ένα κλασσικό παράδειγμα. Για πολλούς, το να κάνουν πλάκα εις βάρος του εαυτού τους αποτελεί έναν αμυντικό μηχανισμό. Το concept είναι ότι αν κάνεις ένα αστείο εις βάρος σου πρώτος, οι άλλοι δεν θα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν εναντίον σου. Παραμένεις ταπεινός, τους δείχνεις ότι ξέρεις τον εαυτό σου και ότι έχεις αίσθηση του χιούμορ. Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Μήπως με αυτό τον τρόπο κάνεις ο ίδιος bullying στον εαυτό σου; Ενόσω είσαι απασχολημένος να κάνεις «αστειάκια» για τη μύτη σου, τα μαλλιά σου, το βάρος σου, το ύψος σου, το σώμα σου και κάθε άλλο χαρακτηριστικό σου, αυτό που ουσιαστικά κάνεις είναι να ενισχύεις μέσα σου αυτές τις πεποιθήσεις κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη τη βελτίωσή σου.

Το να βάζεις τέτοιες τρικλοποδιές στον εαυτό σου δεν δείχνει ότι έχεις αυτογνωσία, είναι απλά κακή κωμωδία που μακροχρόνια σε κάνει να πονάς περισσότερο.

Το ίδιο ισχύει και με τις «πλάκες» και τα «πειράγματα» που σου κάνουν φίλοι σου για το πόσο ανίκανος είσαι. Ή και τα φόρουμ που παρακολουθείς στο ίντερνετ που ισχυρίζονται ότι τύποι σαν εσένα δεν έχουν ποτέ στον ήλιο μοίρα.

Ξεφορτώσου τα βαρίδια

Στην πράξη, πιθανότατα υπάρχουν διάφορα πράγματα στη ζωή σου (υλικά, ψυχικά, συναισθηματικά) που το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν το πόσο «χάλια» είσαι. Δεν είναι ότι τα διατηρείς κοντά σου επειδή σου αρέσει. Πιθανότατα τα έχεις για άλλους λόγους. Όμως το αποτέλεσμά τους πάνω σου είναι να επιβεβαιώνουν και να σου υπενθυμίζουν όλες αυτές τις περιοριστικές πεποιθήσεις.

Όπως το πουκάμισο ή το παντελόνι που θέλεις να ξαναβάλεις κάποια μέρα, πιστεύεις ότι αποτελεί κίνητρο. Ότι όσο το βλέπεις, εμπνέεσαι να προσπαθήσεις περισσότερο. Αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που καταλήγει να κάνει, είναι να σου υπενθυμίζει ότι δεν είσαι ακόμα εκεί που θες.

Θες να πατήσεις και πάλι γερά στα πόδια σου; Είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε

Και όσο πιο πολύ το κρατάς κοντά σου, το «ακόμα» γίνεται «ποτέ». Η πηγή της κινητοποίησής σου γίνεται ακόμα μια σανίδα με την οποία χτυπάς τον εαυτό σου, μια υπενθύμιση της υποτιθέμενης αποτυχίας σου.

Δεν σου κάνει καλό, για αυτό είναι καιρός να την αφήσεις.

Όμως, είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι δεν σχημάτισες αυτές τις περιοριστικές πεποιθήσεις επειδή έτυχε. Τις ανέπτυξες ως μέσο προστασίας. Αποτελούν απάντηση σε πληγές, όχι κάποια μορφή συναισθηματικού μαζοχισμού. Αυτός είναι και ο λόγος που χρειάζεται να αποφεύγεις να είσαι επικριτικός με τον εαυτό σου για τις πεποιθήσεις αυτές.

Αντί να μαστιγώνεις τον εαυτό σου και να τον κατηγορείς που τις πίστεψες, χρειάζεται να τις εξετάσεις και να αναρωτηθείς «άραγε τι σκοπό εξυπηρετούν; Καλύπτουν όντως τις ανάγκες μου ή τις διατηρώ χωρίς λόγο;»

Σχεδόν πάντα, όχι, δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες σου εδώ και πολύ καιρό. Και είναι καιρός να το ξεκαθαρίσεις μέσα σου ώστε να μπορείς να κάνεις χώρο για τις αλλαγές που θέλεις να επιτύχεις.