Πώς να κάνεις Χαλαρή Κουβέντα με Όλους

Πώς πιάνει κανείς την κουβέντα; Και μόνο η προοπτική γεμίζει πολλούς ανθρώπους με φόβο. Πώς να πιάσεις χαλαρή κουβέντα χωρίς να δείχνεις αμήχανος; Αδύνατον. Φοβάσαι ότι θα σε θυμούνται και θα γελάνε μετά. Στην καλύτερη θα κοιτιέστε και θα λέτε, είμαστε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα, δεν ξέρω αν το προσέξατε.

Όμως είναι δύσκολο να γνωριστείς με ανθρώπους χωρίς να πιάσεις πρώτα χαλαρή κουβέντα. Βασικά, είναι ακατόρθωτο. Κουβεντούλα δεν σημαίνει απλώς λέμε κάτι για να περάσει η ώρα. Η χαλαρή κουβέντα γεφυρώνει τις αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων. Είναι το απαραίτητο προεόρτιο για να χτιστεί μία σχέση, μία οποιαδήποτε σχέση.

Έχει την αξία και τη χρησιμότητά της λοιπόν. Σπάει τον πάγο. Προκαλεί ευχαρίστηση και ενισχύει την κοινωνικότητα ακόμη και στους πιο εσωστρεφείς ανθρώπους. Η κουβεντούλα μας βγάζει από τη γυάλα της απομόνωσής μας με τρόπο ανάλαφρο αλλά ουσιαστικό. Μας συνδέει με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν.

Ξεκινώντας χαλαρή κουβέντα

Το δυσκολότερο κομμάτι στην έναρξη μίας συζήτησης είναι ακριβώς αυτό, η έναρξη. Στέκεις όρθιος με την πλάτη στον τοίχο, κοιτάς πού και πού το τηλέφωνό σου κι εύχεσαι σαν τρελός να έρθει κάποιος και να σου πει μια κουβέντα. Σκέψου, σε μία τέτοια περίπτωση, τι μεγάλη ανακούφιση είναι όταν τελικά σε πλησιάζει κάποιος και σου μιλάει. Υπέροχο αίσθημα, ε; λοιπόν, την επόμενη φορά θα είσαι εσύ εκείνος που θα κάνει τη χάρη σε κάποιον άλλο καημένο. Την επόμενη φορά θα πλησιάσεις κάποιον και θα μιλήσεις πρώτος εσύ.

Μην σε πιάνει νευρικότητα, δεν υπάρχει λόγος

Μας τρομάζει η ιδέα του να ανοίξουμε συζήτηση με κάποιον επειδή πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος για να του μιλήσουμε. Όμως δεν χρειάζεται να υπάρχει άλλος λόγος πέρα από το ότι επιθυμούμε να κάνουμε απλώς μία γνωριμία. Η συζήτηση είναι το τρένο που θα σε πάει στην κορυφή του λόφου. Δεν έχεις άλλο λόγο να ανεβείς πέρα από το ότι θέλεις να φτάσεις στην κορυφή.

Όλοι το ξέρουν αυτό και είναι απολύτως αποδεκτό, σωστά; Και μόλις ξεκινήσεις να μιλάς, μόλις μπεις στο τρένο δηλαδή, οι ράγες θα σε πάνε από μόνες τους στο σωστό προορισμό. Αλλά πώς ξεκινάς;

Ας πούμε: Ωραία εκδήλωση, ωραίο πάρτι, ενδιαφέρουσα διοργάνωση, σπουδαία (ή όχι και τόσο σπουδαία) παράσταση. Αναλόγως την περίσταση που βρίσκεσαι. Τι έχεις κάνει εδώ; Έχεις βρει με τη μία ένα θέμα κοινό, μια εμπειρία που μπορείς να μοιραστείς. Όποιος ή όποια είναι απέναντί σου προφανώς έχει έρθει στο ίδιο πάρτι, στην ίδια παράσταση, στην ίδια συναυλία.

Έχει κάτι να σου πει για αυτό. Χώρια που, αν θέλει να μιλήσει, να γνωριστεί δηλαδή, θα αρπαχτεί από την ευκαιρία αρκετά πρόθυμα. Και εφόσον το ξεκίνησες τόσο καλά, πώς το συνεχίζεις;

Πρέπει λίγο περισσότερο να ανοιχτείς, αν είναι να δημιουργηθεί μία κάποια οικειότητα μεταξύ σας. Μπορείς να δανειστείς εμπειρίες ή παραδείγματα ανάλογων παραστάσεων εκδηλώσεων, οτιδήποτε αναλογεί στην περίπτωσή σας εκείνη τη στιγμή. Μοιράζεσαι λοιπόν μια πιο ιδιαίτερη εμπειρία, προσδοκώντας βέβαια ανάλογη ανταπόκριση. Δίνεις λίγες πληροφορίες για τον εαυτό σου, για τα γούστα σου, για τη ζωή σου, μαθαίνεις τι αρέσει στον άλλο και πώς περίπου ζει.

Πιασμένος λοιπόν από το απλό θέμα του πόσο άθλια έπαιξαν σήμερα οι Δεν Ξέρω Ποιοι (σε σύγκριση με το τελευταίο τους live στο Λυκαβηττό για παράδειγμα) έχεις οδηγήσει την χαλαρή κουβέντα σε ένα καλό και ενδιαφέρον σημείο. Ωστόσο υπάρχουν ακόμη κάποιες παγίδες που καλό θα είναι να έχεις υπόψη σου προκειμένου να τις αποφύγεις. Πώς να κάνεις Χαλαρή Κουβέντα με όλους

Παίρνοντας πρωτοβουλία στην χαλαρή κουβέντα

Είναι εξαιρετικά άβολο να ξεκινάς χαλαρή κουβέντα και να τη βλέπεις μετά να ξεθυμαίνει. Το νιώθεις όταν συμβαίνει, το νιώθεις ακριβώς τη στιγμή που μιλάς ότι ο απέναντί σου έχει αρχίσει να μην ενδιαφέρεται σοβαρά για αυτά που του λες.

Οπότε σταματάς και περιμένεις να πει κάτι ο άλλος. Και γίνεται ακόμη πιο άβολο, γιατί ο άλλος δεν λέει να ανοίξει το στόμα του. Κοιτάς τα παπούτσια σου, το ρολόι σου, ξύνεσαι λίγο και γίνεσαι καπνός.

Μην περιμένεις όμως να γίνει ο συνομιλητής σου σκηνοθέτης στη συζήτησή σας. Κατά πάσα πιθανότητα περιμένει και αυτός το ίδιο από σένα, οπότε θα καταλήξετε να χάσετε τη μπάλα.

Καταπιάνεστε με ένα θέμα, το εξαντλείτε μέχρι αηδίας, δεν μιλάτε για τίποτε άλλο και μετά, ξαφνικά, η φαρέτρα σας μένει αδειανή. Άρα τι θα κάνεις; Απλώς, θα έχεις φροντίσει να αλλάξεις το θέμα της κουβέντας πριν συμβεί αυτό. Διέκοψε και πες, να σε ρωτήσω κάτι. Ή, ξέρεις τι μου θύμισες τώρα. Ή, σε έχω μήπως ξαναδεί σε…Και ούτω καθ’ εξής.

Και μην σε προβληματίσει το γεγονός ότι θα αρχίσεις να μιλάς για κάτι εντελώς άσχετο ξαφνικά. Αλλάζεις θέμα. Είναι απολύτως λογικό να μιλήσετε για κάτι διαφορετικό. Έτσι κάνεις και με τους φίλους σου, έτσι δεν είναι; Πηδάτε από το ένα θέμα στο άλλο και μπορεί να ξαναπιάσετε μια χαλαρή κουβέντα που αφήσατε στη μέση μια ώρα ή μια βδομάδα πριν. Σημασία έχει να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον. Να μην βαρεθείτε ο ένας τον άλλο πριν καλά -καλά γνωριστείτε.

Κάνε ερωτήσεις που σηκώνουν μακροσκελείς απαντήσεις

Δηλαδή, μην κάνεις ερωτήσεις που απαντώνται μόνο με ένα ναι ή ένα όχι. Είναι λάθος αυτό. Πρέπει να ρωτάς έτσι ώστε να πυροδοτήσεις τη συζήτηση. Μην ρωτήσεις, ας πούμε, αν της αρέσει η δουλειά που κάνει. Ρώτησε τι την ώθησε στο να αποφασίσει να την κάνει. Συνήθως η απάντηση είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, πάνω στην οποία μπορείς να πεις κι εσύ εκατό ανάλογα πράγματα.

Να κάνεις λοιπόν ερωτήσεις που να μπορούν να ανοίξουν ολόκληρη συζήτηση. Που να μπορούν να γεννήσουν και άλλες ερωτήσεις, που θα γεννήσουν κι άλλες ερωτήσεις. Γιατί αποφάσισε να κάνει αυτή τη δουλειά; Την ονειρευόταν από παλιά; Αν όχι, τι ονειρευόταν; Πες κι εσύ τι ονειρευόσουν και πώς κατέληξες όπου κατέληξες. Είναι καλύτερα ή χειρότερα από ότι άλλο έχει κάνει; Τι κάνει πέρα από το γραφείο; Και ούτω καθ’ εξής.

Θες να γίνεις πιο επικοινωνιακός; Δες εδώ

Από την άλλη, μην την κάνεις να νιώσει ότι περνάει ανάκριση

Είναι βέβαια σημαντικό να κάνεις τον συνομιλητή σου να αισθανθεί ότι ενδιαφέρεσαι για αυτόν και για τις απαντήσεις που σου δίνει. Από την άλλη, αν νιώθει ότι διαρκώς μα διαρκώς ρωτάς θα φανεί παράδοξο. Δεν τον περνάς εξετάσεις, δεν τον τεστάρεις. Απλώς γνωρίζεστε.

Πρέπει να μιλήσεις και εσύ για τον εαυτό σου. Ενώ ρωτάς λοιπόν, γέμιζε κάποιες φορές το διάλογο με τις δικές σου απαντήσεις στο θέμα που ρωτάς, ή κάτι παρόμοιο. Κάνε το συνομιλητή σου να νιώσει άνετα και κυρίως ότι δεν ανακρίνεται.

Μπορείς επίσης να αστειευτείς με κάτι που θα σου πει, με τρόπο κόσμιο, εννοείται. Αλίμονο αν προσβάλλεις ή αν δώσεις την εντύπωση πως πας να κάνεις τον έξυπνο.

Μπορείς επίσης να σχολιάζεις τις απαντήσεις που παίρνεις. Μπορείς να εκφράζεις πώς σκέπτεσαι για τις απόψεις της ή για τα πράγματα που της αρέσουν. Μην ξεχνάς επίσης να φαίνεσαι καλός ομιλητής. Πρόσεχε τι σου λέει και επανέλαβέ τα με κάποιον τρόπο λίγο πιο μετά. Θα την πείσει πως την ακούς με ενδιαφέρον, άρα την θεωρείς σημαντική. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό και το έχουμε εξηγήσει και αλλού: το να πείθεις τον συνομιλητή σου πως έχει όλο σου τον σεβασμό και την προσοχή. Κερδίζεις το δικό του σεβασμό και την δική του προσοχή με τον τρόπο αυτό.

Με λίγη εξάσκηση, πίστεψέ με. Θα μπορείς να ανοίξεις κουβέντα με τον οποιονδήποτε και επιπλέον θα το απολαμβάνεις.