Υγιής Εγωισμός: Φρόντισε πρώτα τον εαυτό σου και ύστερα τους άλλους

ΖΩΗ

By Nikos

Share

Tweet

Pin

Share

Πρέπει πρώτα να αποκτήσεις κάτι πριν το αφήσεις.

Φαντάσου ότι βρίσκεσαι στα 30.000 πόδια και ξαφνικά ακούς έναν εκκωφαντικό ήχο στο πίσω μέρος του αεροπλάνου. Ο συναγερμός αρχίζει να χτυπά και πέφτουν οι μάσκες οξυγόνου.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου λένε να κάνεις;

Οποιοσδήποτε έχει ταξιδέψει μπορεί να σου δώσει την απάντηση σε αυτή την ερώτηση: πρώτα βάλε την μάσκα οξυγόνου, πριν βοηθήσεις τους υπόλοιπους. Αλλά γιατί να συμβαίνει έτσι;

Είναι αμέτρητες οι φορές που έχω αναφέρει το συγκεκριμένο παράδειγμα στους μαθητές μου. Και πάντα λαμβάνω την ίδια απάντηση: γιατί δεν θα μπορείς να βοηθήσεις κανέναν αν εκείνη τη στιγμή πνίγεσαι και δεν μπορείς να αναπνεύσεις.

Πρέπει να είμαστε εγωιστές. Όσο και αν ακούγεται περίπλοκο αυτό. Και είναι η μοναδική αλήθεια σε όλο αυτή την κατάσταση. Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε κανέναν αν δεν βοηθήσουμε πρώτα τον εαυτό μας.

Υγιής εγωισμός

Ο λόγος για τον οποίο όλοι μας θα υποχωρήσουμε σε αυτή την ιδέα του υγιούς εγωισμού, είναι γιατί έχουμε υιοθετήσει μια διαστρεβλωμένη ιδέα του τι είναι εγωισμός.

Έχουμε δει και από διάσημες ταινίες, όπως ο Λύκος της Wall Street, ότι ο απερίσκεπτος εγωισμός και η απληστία εμφανίζονται πάντα στις ζωές μας και τις καταστρέφουν.

Μια ζωή αφιερωμένη στον ηδονισμό και την απερισκεψία μας κάνει να αισθανόμαστε ανικανοποίητοι. Η σκληρή αδιαφορία μας για το αν είναι καλά οι άλλοι, θα μας αφήσει κάποια στιγμή μόνους και αβοήθητους, χωρίς να έχουμε φίλους όταν πραγματικά θα τους έχουμε ανάγκη.

Και ξέρεις τι;

Αυτό είναι απολύτως αλήθεια.

Η απληστία, η απάθεια και η αδιαφορία είναι καταστάσεις που μας οδηγούν σε κατάθλιψη. Είναι καταστάσεις που πρέπει να αποφεύγουμε. Δεν πρέπει όμως να θεωρούνται ως καταστάσεις εγωισμού.

Ο εγωισμός- ο αληθινός εγωισμός, έχει να κάνει περισσότερο με την ακόλουθη αλήθεια: κανείς δεν μπορεί (ή δεν πρέπει) να μας φροντίσει καλύτερα από τον ίδιο τον εαυτό μας. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να:

#1 Γνωρίζουμε τα όριά μας

Γιατί όλοι μας τα έχουμε. Ανεξαρτήτως του που βρισκόμαστε στο ταξίδι της αυτοβελτίωσης.

Πάντα θα αντιμετωπίζουμε τον πειρασμό να θέλουμε κάτι παραπάνω από όσο αντέχουμε και αυτό είναι ακόμα αλήθεια όταν είμαστε στη δεκαετία των 20. Οι πρώτες μας δουλειές το αποδείκνυαν αυτό. Ήταν η εποχή που θέλαμε να αποδείξουμε ότι μπορούσαμε να τα βάλουμε με τον κακό κόσμο και να τον νικήσουμε όσο και αν μας ρίχνει κάτω. Ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο στόχος, υπάρχει μια περιορισμένη ποσότητα ενέργειας και ικανότητας που μπορούμε να έχουμε. Και αυτό δεν είναι κακό.

Όλοι μας πρέπει να γνωρίζουμε πότε να πούμε όχι.

«Όχι, δεν μπορώ να το χειριστώ τώρα.»

«Όχι. Συγγνώμη, απλά δεν έχω χρόνο.»

«Όχι, δεν νιώθω άνετα με αυτό.»

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνουμε στη ζώνη άνεσης, γιατί αυτή η επιλογή θα ήταν μη υγιής και μια καταστρεπτική εκδοχή του εγωισμού, οπότε πρέπει να την αποφύγουμε. Αντιθέτως, είναι καλό να διατηρήσουμε την υγεία μας, την ενέργειά μας και τη λογική μας για να ωθήσουμε τους εαυτούς σε πραγματικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Και στο ξανάλεω, δεν θα ήμασταν χρήσιμοι σε κανέναν, αν δεν φροντίζαμε τον εαυτό μας πρώτα.

Αν θες να γνωρίσεις τα δικά σου όρια, δες εδώ

#2 Αποδεχτούμε ότι θέλουμε πράγματα

Και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό.

Μερικά άτομα φαίνεται να θεωρούν ότι το να θέλουν περισσότερα είναι σημάδι υλισμού, επιπολαιότητας ή αλαζονείας. Επιπλέον νομίζουν ότι η πραγματική ειρήνη προέρχεται από την αποδοχή της στασιμότητας της ζωής ενώ η αναζήτηση για κάτι παραπάνω είναι ένα σημάδι ότι είμαστε κενοί μέσα μας.

Και μην με παρεξηγείς αλλά υπάρχουν πολλοί που βρίσκονται σε αυτό το δρόμο.

Υπάρχει ένα είδος ανθρώπου που θα άδειαζε τα πορτοφόλια του για να αγοράσει μια νέα ηλεκτρονική συσκευή καθώς βρίσκουν την ευτυχία μέσα από την υπερκατανάλωση. Από την άλλη, υπάρχει και το είδος του ανθρώπου που θα πηγαίνει από την μια κατεύθυνση στην άλλη, ώστε να αποσπάσει τον εαυτό του από το πόσο δυστυχισμένος νιώθει στην πραγματικότητα.

Αλλά δεν είναι αυτού του είδους ο υγιής εγωισμός που αναφέρουμε σε αυτό το άρθρο.

Ένας υγιής βαθμός εγωισμού σημαίνει ότι θα είσαι ικανός να αναγνωρίσεις, να ξεχωρίσεις και να κατηγοριοποιήσεις τις ανάγκες σου και τα θέλω σου. Δεν σημαίνει ωστόσο ότι θα πρέπει να αισθάνεσαι ένοχος επειδή αναζητάς πράγματα χωρίς κάποιο λόγο εκτός από το ότι τα θέλεις.

Είτε είναι μια παγωμένη μπύρα ένα ζεστό απόγευμα του καλοκαιριού, είτε ένα σπίτι με θέα τη θάλασσα ή ένα ακριβό αμάξι δεν είναι κακό επειδή τα θες. Μπορεί να μην τα έχεις ανάγκη τόσο πολύ, αλλά δεν χρειάζεται να έχεις ένα υψηλό κίνητρο για να δικαιολογήσεις γιατί τα αναζητάς στη ζωή σου.

Γιατί δεν κάνεις κάτι για αυτό;

Αν θες την προαγωγή, τότε κυνήγήσε την για να την αποκτήσεις. Αν θες να προσπαθήσεις να κάνεις ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο, τότε γιατί όχι; Αν είσαι οχυρωμένος με τη σωστή συμπεριφορά τότε προχώρα χωρίς φόβο και τύψεις.

Δεν υπάρχει περιορισμένη ποσότητα χαράς στον κόσμο, και με το να απορρίπτεις τα θέλω του εαυτού σου, δεν αυξάνεις την απόλαυση άλλων πραγμάτων.

#3 Φροντίζουμε τον εαυτό μας

Όχι ότι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους. Όχι ότι δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε άλλους. Όχι ότι δεν μπορούμε να είμαστε υπομονετικοί και συμπονετικοί.

Αυτό που εννοώ είναι ότι δεν μπορούμε να ζούμε για λογαριασμό άλλων.

Ναι αυτό ίσως ακούγεται σκληρό και ίσως και ψυχοπαθητικό. Αλλά η σταθερή πραγματικότητα που πρέπει να αναζητήσουμε και να είναι και η μόνη επιλογή που θα έχουμε, είναι να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας πρώτο, πριν από όλους τους άλλους.

Κοίτα- σχεδόν όλοι μας έχουμε κάποιους στη ζωή μας που περνούν μια δύσκολη φάση. Όλοι ξέρουμε κάποιον που αγωνίζεται κατά της φτώχειας ή και ακόμα αντιμετωπίζει μια άσχημη σχέση. Συναισθηματικό φορτίο, κακές επιλογές, λανθασμένοι στόχοι – όπως θες ονόμασε τις καταστάσεις αυτές.

Πρέπει να είμαστε εκεί για αυτούς. Αν δεν πάρουμε μέρος στη ζωή τους, θα είμαστε κακοί φίλοι και κακοί άνθρωποι. Αλλά δεν μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις για τις ζωές των άλλων.

Θα ήταν σκληρό και ψυχωτικό.

Είναι αλήθεια, ο υγιής εγωισμός δεν σημαίνει να μην είσαι εκεί για τους άλλους, αλλά να ξέρεις ότι δεν μπορείς να ζεις για λογαριασμό άλλων. Αν το κάνουμε αυτό τότε χάνουμε την πραγματική μας ύπαρξη και γινόμαστε λιγότερο άνθρωποι.

Μια κανονική αίσθηση του εγωισμού σημαίνει ότι θα πρέπει να θέσουμε όρια για αυτό που θα κάνουμε και που δεν θα κάνουμε για τους άλλους.

Οπότε ας επενδύσουμε στον εαυτό μας. Ας κάνουμε μια συνειδητή προσπάθεια να υιοθετήσουμε μια στρατηγική για το δικό μας καλό και τη δική μας ευημερία. Ας το κάνουμε χωρίς τύψεις ή φόβο ή έχοντας την ιδέα ότι κάποιος άλλος θα φροντίσει για το δικό μας καλό και τη δική μας ευτυχία.

Ας είμαστε ξεκάθαροι.

Δε γίνεται μια μέρα να παρατήσουμε τη δουλειά μας και να κάνουμε μόνιμες διακοπές. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις δοκιμασίες της καθημερινότητας και να σκεφτόμαστε πόσο ωραία είναι αυτή η κατάσταση που δεν έχουμε να κάνουμε κάτι.

Για αυτό και ένας υγιής βαθμός εγωισμού είναι σημαντικός.

Η ζωή είναι δύσκολη και στο τέλος της ημέρας αυτό που απομένει είναι οι αποφάσεις που πήραμε για να προχωρήσουμε. Μπορεί να μην έχουμε πάντα τις επιλογές που θα θέλαμε αλλά ακόμα και αν είχαμε αυτή τη δυνατότητα γιατί δεν επιλέγουμε εκείνα που θέλουμε περισσότερο;