Πως η Νέα Υόρκη και ένα Φορτηγό μπορούν να αλλάξουν τη Ζωή σου

«Ταξιδεύοντας, δε σπαταλάς τα λεφτά σου. Ταξίδεψε στον κόσμο». Αυτή είναι μία από τις σοφότερες συμβουλές που μου έχουν δώσει ποτέ. Και μου την έδωσε ένας μεγαλύτερος φίλος μου, μουσικός ο όποιο κυριολεκτικά ταξιδέψει στον μισό κόσμο. Αυτό από μόνο του ήταν αρκετό για να με πείσει για την άποψη του. Και ένα από τα πιο διαφωτιστικά ταξίδια που έκανα ήταν αυτό στη Νέα Υόρκη πριν μερικά χρόνια.

Είχα ακούσει και διαβάσει τόσα. Μια πόλη τόσο μεγάλη όσο η χώρα μου. Μέκκα των τεχνών, μια πόλη “μικρόκοσμος πολιτισμού” μέσα στην Αμερικάνικη κουλτούρα, πολυπολιτισμική και πάνω απ’ όλα αυτά… η καλύτερη pizza του κόσμου! Υπάρχει μια ενέργεια σ’ αυτή τη πόλη που δεν υπάρχει αλλού.

Τα φανάρια στη Νέα Υόρκη

Στα ταξίδια είναι ωραίο όταν εκτός από το να παρατηρούμε, επικοινωνούμε κιόλας με ανθρώπους που είναι ντόπιοι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση στη Νέα Υόρκη είναι το πόσο πολύ οι κάτοικοι εμπιστεύονται τα φανάρια. Και στην Ελλάδα έχουμε φανάρια αλλά άμα το έχεις παρατηρήσει δεν τα χρησιμοποιούμε και πολύ. Δεν είναι τόσο εντολή, είναι πιο πολύ πρόταση. Το “κόκκινο” στην Ελλάδα δεν σημαίνει “Σταμάτα!”, σημαίνει “Σταματάς;”.

Είναι λες και ταξίδεψε ένας Έλληνας, τη δεκαετία του 70, σε όλο το κόσμο, είδε σηματοδότες και τους έφερε πίσω. Αλλά δεν ήξερε τι κάνουν και είπε “Όπα παιδιά, χρειαζόμαστε σηματοδότες για τη διασταύρωση… φτιάχνουν ατμόσφαιρα”. Στην Αθήνα δε μας νοιάζουν τα φανάρια και δεν εμπιστευόμαστε τα φανάρια.

Στη Νέα Υόρκη όμως, ο κόσμος εμπιστεύεται τη ζωή του στα φανάρια. Περπατούσα μια φορά σ’ ένα δρόμο στο Brooklyn, δίπλα σ’ έναν άντρα και δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που συνέβη. Στεκόμαστε στο πεζοδρόμιο και περιμένουμε να ανάψει το φανάρι για τους πεζούς.

Και το φορτηγό

Στη Νέα Υόρκη τα φανάρια των πεζών δεν είναι όλα όπως στη Ευρώπη. Σε πολλά σημεία, αντί να είναι κόκκινα και πράσινα ανθρωπάκια υπάρχει μια κόκκινη παλάμη για να μην περάσουν και ένα λευκό ανθρωπάκι για να περάσουν.

Όσο λοιπόν περιμένω να εμφανιστεί το λευκό ανθρωπάκι, κοιτάω στα πλάγια για να χαζέψω τη κίνηση και βλέπω ένα φορτηγό να κατεβαίνει σαν τρελό. Μόλις το φανάρι αλλάζει και εμφανίζεται το λευκό ανθρωπάκι, ο τύπος δίπλα μου απλώς βγαίνει στο δρόμο και απλώνω το χέρι μου ενστικτωδώς για να τον προστατεύσω και μου λέει “It’s ok, we got the light.” Πως η Νέα Υόρκη και ένα Φορτηγό μπορούν να αλλάξουν τη Ζωή σου

Στην αρχή σκέφτηκα να του απαντήσω “Ναι, εμείς έχουμε το φανάρι αλλά αυτός έχει φορτηγό. Ακόμα και αν παίζαμε πέτρα, ψαλίδι, χαρτί θα χάναμε!”. Αλλά ήταν τόσο σίγουρος, γεμάτος αυτοπεποίθηση. Και βγήκε στο δρόμο. Δεν βγήκε απλά στο δρόμο, κοιτούσε και τον οδηγό καθώς περνούσε. Τον κοιτούσε σε φάση “Έχω το φανάρι φίλε, το βλέπεις ότι έχω το φανάρι” και εγώ τον ακολουθούσα και απολογούμουν “Συγνώμη δεν ήξερα, είμαι από επαρχία, θα σταματούσα, δεν το έχω ξανακάνει αυτό…”

Περπάτησα δίπλα σ’ αυτό τον άνθρωπο για 12 τετράγωνα. Περπάτησα δίπλα του και δεν έχω ξαναγεμίσει τόσο, στη ζωή μου, με την αυτοπεποίθηση ενός άλλου ανθρώπου. Εκείνη την ημέρα την ξεκίνησα και σκεφτόμουν πριν βγω στο δρόμο… Αφού περπάτησα 3 τετράγωνα μαζί του, ξεκίνησα να έχω πίστη…

Μετά από 8 τετράγωνα, είχα ξεχάσει πως ήταν η ζωή μου πριν. Έβγαλα το κινητό μου, τραβούσα φωτογραφίες, έστελνα μηνύματα, κοιτούσα κάτω, κοιτούσα πάνω, με το που άλλαζε το φώς στο φανάρι και εμφανιζόταν το λευκό ανθρωπάκι έφυγα. Δεν με ένοιαζε αν έρχεται φορτηγό, τρένο ή τανκ, είχα φύγει! Τότε ήταν που κατάλαβα μια πικρή αλήθεια για την Αμερική και μια μεγάλη αλήθεια για τη ζωή.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι κατάλαβα πως στην Αμερική, αν το λευκό ανθρωπάκι είναι με το μέρος σου, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Όλοι είμαστε μετανάστες με κάποιο τρόπο. Όταν ταξιδεύεις το βλέπεις αυτό. Δες ένα διαφορετικό μέρος.

Ανακάλυψε μια διαφορετική οπτική

Τα ταξίδια είναι το αντίδοτο στην άγνοια. Με κάθε ταξίδι αλλάζεις μυαλά, προοπτική, πως πιστεύεις, τι πιστεύεις. Το καλύτερο όταν ταξιδεύεις, είναι να πας σε μια χώρα που δεν μιλάνε τη γλώσσα σου και δεν τα πηγαίνουν ούτε καλά με τα Αγγλικά.

Αυτά είναι από τα αγαπημένα μου. Πήγαινε σ’ ένα μέρος που δεν μιλάνε τη γλώσσα σου για να καταλάβεις πόσο ασήμαντος είσαι. Δεν είσαι το κέντρο του σύμπαντος. Υπάρχει και κόσμος πέρα από εμάς!

Η μεγάλη αλήθεια που ανακάλυψα είναι ότι η αυτοπεποίθηση είναι μεταδοτική. Γι’ αυτό και στις εξόδους μας o κάθε coach μας είναι δίπλα σου.

Για να σου μεταδίδει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεσαι για να μιλήσεις με άγνωστες γυναίκες. Για να σε παροτρύνει να κάνεις το πρώτο βήμα και να βγεις από τη ζώνη ασφαλείας σου ακόμα και αν πιστεύεις ότι θα σε πατήσει φορτηγό.

Για να σου εξηγεί πότε αλλάζει το φανάρι στην επικοινωνία με μια γυναίκα. Επικοινώνησε και άκου ανθρώπους που νοιώθουν καλά με τον εαυτό τους και πιστεύουν στο κόσμο τους και μόνο καλύτερα θα νοιώσεις με την πάρτη σου.

Και αν θες να μάθεις περισσότερα για το θα καλλιεργήσεις την αυτοπεποίθηση σου, δες εδώ