Πώς να Επανακάμψεις μετά από μία Αποτυχία

Δεν έχει σημασία να αποφεύγεις την αποτυχία. Σημασία έχει πώς την διαχειρίζεσαι και τι κάνεις για να επανακάμψεις.

Η ζωή μπορεί να πάει στραβά με χίλιους δύο τρόπους. Η αποτυχία είναι κάτι που έχουμε την τάση να παίρνουμε προσωπικά. Ο καθένας μας μπορεί να την ορίζει διαφορετικά.

Για κάποιους είναι αποτυχία αν χωρίσουν από την σύντροφό τους. Για κάποιους άλλους είναι η χρεοκοπία της επιχείρησης που κοπίασαν να στήσουν. Για κάποιους τρίτους, μπορεί να είναι η αδυναμία τους να εκπληρώσουν τα όνειρά τους.

Κάποιες φορές η ζωή είναι σαν να στο φυλάει. Όσο και αν προσπαθείς. Όσο και αν παλεύεις, αποτυγχάνεις. Σαν να χτυπάς το κεφάλι σου σε μία κλειστή πόρτα. Κάτι τέτοιο σου καταστρέφει την αυτοπεποίθηση, σε κάνει να νιώθεις βαθιά δυστυχισμένος. Βασικά, νιώθεις κουρέλι.

Όσο όμως και αν πονάς, μπορείς να μην αφήσεις την αποτυχία να ορίσει το υπόλοιπο της ζωής σου. Στην πραγματικότητα, η αποτυχία είναι από τα μεγαλύτερα δώρα της ζωής. Αρκεί να επανακάμψεις και να προχωρήσεις παρακάτω.

Νιώσε τη δυστυχία σου

Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να το νιώσεις. Ως τα βάθη της ψυχής σου.

Φαίνεται αυτονόητο βέβαια, αφού η αποτυχία πονάει σαν γροθιά στο στομάχι. Αλλά για πολλούς άνδρες, η αποτυχία σημαίνει καταβαράθρωση του ανδρισμού τους.

Αν ας πούμε, μείνεις χωρίς δουλειά, ή χρεοκοπήσεις, ή σε εγκαταλείψει η γυναίκα της ζωής σου. Πώς είναι δυνατόν να μην πονέσεις, πώς είναι δυνατόν να μην το νιώσεις. Το μόνο που σου φαίνεται πως έχει απομείνει, είναι να υπομείνεις αυτή την απώλεια «αξιοπρεπώς και ανδροπρεπώς». Σιωπηλά δηλαδή. Οι άντρες δεν κλαινε, εκτός και πεθάνει ο πατέρας τους. Ή ο σκύλος τους.

Φοράνε τη μάσκα του γενναίου και προσποιούνται πως δεν πονάνε. Πως δεν σακατεύτηκαν συναισθηματικά. Πως δεν θέλουν να σηκωθούν και να ουρλιάξουν από απελπισία.

Όχι. Δεν το κάνουν αυτό. Είναι άντρες. Θα πιουν να ξεχάσουν. Θα προσποιηθούν πως δεν νιώθουν θλίψη, αγωνία, απώλεια, δυστυχία.

Κλείνουν τη μιζέρια τους σε ένα μπουκάλι και προσπαθούν να το θάψουν. Μόνο που το μπουκάλι θα αρχίσει να ξεχειλίζει κάποια στιγμή. Και τα σωρευμένα αισθήματα θα εκδικηθούν αυτούς που τα έθαψαν, θα δηλητηριάσουν τη σκέψη, θα μαυρίσουν την καρδιά.

Θα γεμίσουν την ψυχή με άγχος και δεν θα σε αφήσουν να ελευθερωθείς από το αίσθημα της αποτυχίας. Πώς και γιατί και αν. Πώς συνέβη, γιατί δεν τα κατάφερες, αν είχες κάνει αυτό, αν είχες προφτάσει το άλλο. Γιατί αποτυγχάνεις πάντα. Γιατί να είσαι πάντα τόσο άτυχος. Ανάξιος, καταραμένος.

Όλη αυτή η αρνητικότητα θα διογκώνεται. Ώσπου στο τέλος θα εκραγεί. Και πιθανότατα, θα εκραγεί τη λάθος στιγμή. Και θα καταρρακώσει κάθε προσπάθειά σου να πας παρακάτω και να επανακάμψεις.

Πρέπει να το νιώσεις, πρέπει να αφεθείς στο θυμό και στην απογοήτευση.

Και παράλληλα δεν πρέπει να βουλιάξεις ολότελα. Άλλο νιώθω και άλλο μυξοκλαίω και μιζεριάζω …25 ώρες το εικοσιτετράωρο.

Η υπερβολική αυτολύπηση έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το να προσπαθείς να θάψεις τα συναισθήματα σου.

Η αυτολύπηση δεν σε αφήνει να προχωρήσεις και να επανκάμψεις. Πρέπει να αφήσεις τα συναισθήματά σου να βγουν από μέσα σου, σαν τη βαλβίδα στη χύτρα. Αν τα κρατήσεις, η χύτρα θα εκραγεί. Αν πας στο άλλο άκρο και χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο βράδυ-πρωί, επίσης το αποτέλεσμα δεν θα είναι εποικοδομητικό.

Θες να επανακάμψεις στην προσωπική σου ζωή; Δες εδώ

Φρόντισε τον εαυτό σου

Είναι θετικό να εκφράζεις τα αρνητικά σου συναισθήματα. Αν το κάνεις όμως συνέχεια θα γίνεις αρνητικός άνθρωπος εσύ ο ίδιος. Αν κλαίγεσαι διαρκώς για το πόσο στραβά σου πήγαν όλα, για το πόσοι σε πρόδωσαν και για την απίστευτη γκαντεμιά σου, θα μεταμορφωθείς ο ίδιος σε μία κινούμενη κακοτυχία που ο κόσμος θα προσπαθεί να αποφύγει.

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να προσπαθήσεις να αφοσιωθείς σε πράγματα που θα σε βοηθήσουν να εξωτερικεύσεις το θυμό σου και να απελευθερωθείς από αυτόν. Δεν μπορείς να επανακάμψεις και να απελευθερωθείς από τίποτα όταν είσαι βουτηγμένος στη μίρλα και την αυτολύπηση.

Η απώλεια και η αποτυχία είναι πληγές, και όπως όλες οι πληγές δεν πρόκειται να επουλωθούν αν επιμένεις να τις σκαλίζεις.

Το να τιμωρείς τον εαυτό σου για τις αποτυχίες με το να ασχολείσαι συνέχεια με δαύτες είναι άκρως αντιπαραγωγικό. Το μόνο που κάνει είναι να γιγαντώνει μέσα σου πεποιθήσεις που σε περιορίζουν και σε κρατάνε πίσω. Πλάθεις αρνητικά μοτίβα με το μυαλό σου και τα επαναλαμβάνεις, ενώ εκείνο που θα έπρεπε να επιζητάς είναι το πώς θα διδαχτείς από αυτά που συνέβησαν, ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον.

Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι πολύ σημαντικό σε περιόδους αποτυχίας και απογοήτευσης να φροντίζεις όσο τον δυνατόν τον εαυτό σου. Να του φέρεσαι καλά. Να κάνεις πράγματα που αγαπάς και πράγματα που σε βελτιώνουν. Είναι ο καλύτερός δυνατός τρόπος για να διαχειριστείς το θυμό σου, τις ανασφάλειές σου, τις ενοχές σου.

Αφιέρωσε χρόνο σε δραστηριότητες που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Παράγγειλε το αγαπημένο σου φαγητό, δες την αγαπημένη σου σειρά. Πιες το αγαπημένο σου ουίσκι παρέα με ένα καλό βιβλίο, με τα graphic novels σου. Ζωγράφισε την οργή σου, αν το έχεις με τη ζωγραφική. Πήγαινε γυμναστήριο.

Βρες ανθρώπους να σε υποστηρίξουν. Βρες ανθρώπους να σου πουν πως δεν είσαι ο μόνος στον πλανήτη με αποτυχίες, βρες κάποιους που να θέλουν να σε βοηθήσουν να επανακάμψεις.

Δεν σημαίνει ότι θα είσαι πάνω από το κεφάλι τους όλη την ώρα. Να ξέρεις όμως πως υπάρχουν, πως γνωρίζουν την κατάστασή σου και πως, αν παραστεί ανάγκη, θα μπορούν να απλώσουν μία χείρα βοηθείας.

Δεν είναι ένδειξη αδυναμίας το να έχεις ανάγκη από βοήθεια. Δεν είμαστε νησίδες στον ωκεανό, είμαστε άνθρωποι. Το να προσπαθείς να ξεπεράσεις μια αποτυχία ή μία απογοήτευση παίζοντάς το άνετος και ανεπηρέαστος, το μόνο που κάνει είναι να σε δυσκολέψει να ξεπεράσεις το πρόβλημα.

Και επειδή παν μέτρον άριστον, να θυμάσαι ότι δεν πρέπει να το παρακάνεις ούτε με το να παραχαϊδεύεις τον εαυτό σου.

Οι λιχουδιές που απολαμβάνεις μπορεί να γίνουν καταστροφική συνήθεια αν αφεθείς στην υπερβολή. Το να βλέπεις συνεχώς σειρές, το να σαπίζεις με βιντεοπαιχνίδια ή να καίγεσαι νυχθημερόν στο γυμναστήριο. Είπαμε να απομονωθείς για να τα βρεις με τον εαυτό σου, όχι να απομονωθείς για να διαλυθείς.

Γύρισε σελίδα

Πρέπει οπωσδήποτε να βρεις κάτι καινούριο για να απασχολήσεις το μυαλό σου. το να κρατάς το νου σου απασχολημένο είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να κάνεις για να απαλλαγείς από αρνητικές σκέψεις.

Όσο πιο δραστήριος είσαι, τόσο λιγότερο χρόνο θα έχεις να βουλιάζεις στην αυτολύπηση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσεις τα σφάλματά σου. Φυσικά και πρέπει να τα θυμάσαι, προκειμένου να μην τα επαναλάβεις. Αλλά δεν θα αφήνεις την ανάμνηση μιας παλιότερης επιτυχίας να σε βαλτώνει.

Για να είμαστε ειλικρινείς, ίσως δεν είναι καλή ιδέα να επαναλάβεις μια δραστηριότητα στην οποία απέτυχες, αμέσως μετά την αποτυχία σου. Ίσως πρέπει να περάσει κάποιος χρόνος και να εξετάσεις τι έφταιξε. Να αποστασιοποιηθείς.

Ας πούμε, όταν κάποιος έχει χωρίσει, δεν ρίχνεται με τα μούτρα στην επόμενη σχέση. Είναι σοφότερο να μείνει λίγο μόνος του και να σκεφτεί τι ακριβώς πήγε στραβά, ή να λύσει τα όποια θέματα τυχόν του άφησε ο χωρισμός του.

Ενώ λοιπόν ίσως θα πρέπει να αποφύγεις να βρεθείς σε μια σχέση άμεσα αφότου έχασες μια προηγούμενη, αλλά μπορείς να ασχοληθείς με τον εαυτό σου.

Να ασχοληθείς με τα χόμπι σου, να διαβάσεις πράγματα, να κάνεις ταξιδάκια, να ξαναβρεθείς με φίλους που είχατε χαθεί, να παρακολουθήσεις ένα πρόγραμμα μαθημάτων που μέχρι τώρα δεν είχες το χρόνο. Όλα τα παραπάνω είναι πολύ καλοί τρόποι για να επανακάμψεις από την αποτυχία σου και να επιστρέψεις, δυνατότερος από ποτέ, στην ενεργό δράση. Πώς να Επανακάμψεις μετά από μία Αποτυχία

Το να αποτυγχάνεις δεν σημαίνει ότι είσαι αποτυχημένος

Είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος αυτό. Αλλά μία αποτυχία είναι ένα γεγονός. Ένα συμβάν. Το να είναι κάποιος αποτυχημένος, ή το να νιώθει έτσι, είναι κατάσταση. Το ότι μπορεί να μην πέτυχες σε κάτι, σε ένα σχέδιο, σε μία σχέση, σε μία επιχείρηση, δεν θα σε καθορίζει παντοτινά. Απλώς, κάποιο από τα πράγματα που προσπάθησες στη ζωή σου δεν πέτυχε.

Δεν είναι κακό να αποτυγχάνεις. Το κακό είναι όταν δεν διδάσκεσαι από την αποτυχία. Το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού. Το πάθημα πρέπει να γίνεται μάθημα. Όσες φορές και να πέσουμε πρέπει να μάθουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας ξανά.

Χώρια που, καμιά φορά, η αποτυχία αποτελεί την απότομη προσγείωση που χρειαζόμαστε.

Χρειάζεται χρόνος για να αντλήσεις μαθήματα από μία αποτυχία. Μπορεί, βραχυπρόθεσμα, να πονάς υπερβολικά πολύ. Να μην αντέχεις να δεχτείς τις αλήθειες που πρέπει.

Όταν όμως θα έχεις αποστασιοποιηθεί οφείλεις να κάνεις τον απολογισμό σου. Κάποιες φορές τα πώς και τα γιατί της στραβής σου πορείας είναι απολύτως και άμεσα εμφανή. Μπορείς να διακρίνεις τις αιτίες, τα στραβοπατήματα, τις κακοτοπιές.

Κάποιες άλλες φορές, είναι ανάγκη να μιλήσεις με κάποιους ανθρώπους προκειμένου να καταλάβεις τι ακριβώς έχει συμβεί.

Αλλά ένα πράγμα είναι σημαντικό να θυμάσαι: εφόσον μαθαίνεις από τα παθήματά σου, η αποτυχία σου μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο επιτυχίας για να επανακάμψεις.

Μπορείς να βελτιώσεις, μέσα από αυτή την εμπειρία, τον εαυτό σου και τη ζωή σου. μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα. Η αποτυχία, η πραγματική αποτυχία, έρχεται μονάχα όταν αρνείσαι να πας παρακάτω.