Παραγωγικότητα: Περισσότερος Κόπος δε σημαίνει και περισσότερη Απόδοση

Όταν μιλάμε για παραγωγικότητα, τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.

Αν σε απασχόλησε ποτέ το θέμα του πως να γίνεις περισσότερο παραγωγικός και αποδοτικός, τότε σίγουρα θα έχεις πέσει πάνω σε κάποια πολύ γνωστά βιβλία, βίντεο και άρθρα τα οποία λίγο πολύ δίνουν τις ίδιες ακριβώς συμβουλές με ελαφρώς παραλλαγμένο τρόπο.

Ξύπνα τα χαράματα, τμηματοποίησε τις εργασίες σου σε μικρά διαχειρίσιμα τμήματα, οργάνωσε τα βάζοντας τα πιο επείγοντα και σημαντικά πρώτα, κράτα σχολαστικές λίστες και σημειώσεις για τα πάντα και φτιάχνε το πρόγραμμα της εβδομάδας τουλάχιστον ένα μήνα πριν.

Η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο

Δε λέω καλά όλα αυτά. Αλλά δεν είναι για όλους. Η παραγωγικότητα είναι σε μεγάλο βαθμό κάτι προσωπικό. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός, με διαφορετικές ανάγκες, αδυναμίες και δυνάμεις.

Όλοι μοιάζουμε στο βαθμό που είμαστε άνθρωποι, όμως όλοι έχουμε κάτι που μας διαφοροποιεί από τους άλλους ανθρώπους. Το μυαλό μας μπορεί να λειτουργεί με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο και ως εκ τούτου να έχουμε διαφορετικές προτιμήσεις, απόψεις και πεποιθήσεις για διάφορα πράγματα.

Και το θέμα είναι πως η παραγωγικότητα έχει να κάνει πολύ περισσότερο με την ψυχολογία μας, παρά με το αν θα ακολουθήσουμε μια τυχαία λίστα συμβουλών που βρήκαμε στο διαδίκτυο.

Η αναβλητικότητα για παράδειγμα είναι στενά συνδεδεμένη με το άγχος και το στρες.

Ως εκ τούτου είναι πολύ πιο σημαντικό να κατανοήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο τον επηρεάζουν οι δικοί του φόβοι και ανασφάλειες.

Η παραγωγικότητα δεν είναι γραμμική

Οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε την παραγωγικότητα σαν κάτι γραμμικό. Θεωρούμε δηλαδή πως το έργο το οποίο παράγουμε είναι ευθέως ανάλογο με τις ώρες που αφιερώσαμε. Αν δηλαδή εργαστούμε τέσσερις ώρες θα είμαστε δύο φορές πιο παραγωγικοί απ’ ότι αν είχαμε εργαστεί για δύο ώρες.

Όμως δεν είναι πάντα έτσι τα πράγματα. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Αυτού του είδους η αναλογία στο πόση ώρα ασχολήθηκες με κάτι και το πόσο παραγωγικός είσαι ισχύει, και αυτό όχι απόλυτα αλλά ως ένα βαθμό, για τις πολύ απλές, βασικές και επαναλαμβανόμενες εργασίες, όπως είναι πχ, το να πακετάρεις πράγματα ή να καταχωρείς δεδομένα ένα -ένα σε κάποιο excel αρχείο.

Και ακόμα και σε αυτού του είδους τις εργασίες υπάρχει κάποιο όριο.

Το θέμα είναι πως αυτή η γραμμική αντίληψη περί παραγωγικότητας ωθεί τον κόσμο να πιστέψει πως το μόνο που χρειάζεται να κάνει για να πετύχει τους στόχους του είναι απλώς να αφιερώσει όλο και περισσότερες ώρες κάνοντας το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά.

Έτσι αρκετοί διαμορφώνουν μη ρεαλιστικές απαιτήσεις και προσδοκίες απ’ τον εαυτό τους, θέτουν υπέρμετρα υψηλούς στόχους και στην πορεία απογοητεύονται δεν μπορούν να αποδώσουν τα αναμενόμενα και τα παρατούν.

Περισσότερη δουλειά δε σημαίνει και περισσότερη παραγωγικότητα

Φαντάσου πως πήγαινες γυμναστήριο και έκανες γυμναστική με βάρη για 45 λεπτά. Αυτό είναι καλό για την υγεία και το σώμα σου γενικά και καλό θα ήταν να το κάνεις τακτικά.

Έστω όμως πως αντί να έκανες προπόνηση με βάρη 45 λεπτά, έκανες προπόνηση για μιάμιση ώρα. Πάλι θα έκανες κάτι καλό για το σώμα και την υγεία σου όμως δε θα είχες απαραίτητα το διπλό κέρδος απ’ ότι αν έκανες προπόνηση 45 λεπτών.

Αν πάλι καθόσουν στο γυμναστήριο για τρείς ώρες και έκανες συνεχόμενα βάρη, όχι μόνο δε θα είχες το τετραπλάσιο κέρδος στη υγεία σου σε σχέση με μια προπόνηση 45 λεπτών, αλλά το πιθανότερο είναι πως θα έκανες ζημιά στο σώμα σου.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως από ένα σημείο και έπειτα ο έξτρα χρόνος και η έξτρα προσπάθεια που καταβάλεις αποδίδει όλο και λιγότερο.

Αυτή η ελάττωση του «κέρδους» όσο αυξάνουν οι ώρες προπόνησης ονομάζεται φθίνουσα απόδοση και δεν ισχύει μονάχα στον κόσμο της γυμναστικής αλλά στα περισσότερα πράγματα με τα οποία θέλεις να ασχοληθείς.

Στην πραγματικότητα οι περισσότερες εργασίες είναι έτσι ακόμα και οι πιο απλές. Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο πως είσαι άνθρωπος και όχι ρομπότ. Οι μύες σου κουράζονται. Το μυαλό σου κουράζεται επίσης. Και αν κουράζεις διαρκώς το μυαλό σου ψάχνοντας διαρκώς για λύσεις σε προβλήματα, παίρνοντας διαρκώς αποφάσεις, τότε μειώνεις συνεχώς το πόσο παραγωγικός και αποδοτικός μπορείς να είσαι εκείνη την ημέρα.

Σε μεγάλο βαθμό μάλιστα το να απασχολείσαι περισσότερο με κάτι μπορεί να σε κάνει χειρότερο σε αυτό. Γιατί; Όταν είσαι κουρασμένος μπορείς εύκολα να κάνεις λάθη και να πάρεις λάθος αποφάσεις.

Και ξέρεις τι; Με αυτά τα λάθη στην ουσία αναγκάζεσαι να κάνεις περισσότερη δουλειά για να τα διορθώσεις με αποτέλεσμα η έξτρα προσπάθεια να μην αξίζει τον κόπο και να σε κάνει λιγότερο παραγωγικό αντί για περισσότερο.

Αυτό είναι κάτι που πραγματικά χρειάζεται να έχεις στο μυαλό σου αν θέλεις να αυξήσεις την παραγωγικότητα σου.

Θέλεις να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου; Δες εδώ