Πως να Σταματήσεις την Αυστηρή Αυτοκριτική και να Απογειώσεις την Πίστη στον Εαυτό σου

ΖΩΗ

By Nikos

Share

Tweet

Pin

Share

Το κακό με την αυτοπεποίθηση, όπως την αντιλαμβάνεται ο περισσότερος κόσμος σήμερα, είναι πως στηρίζεται στη σύγκριση. Από αυτήν κρίνεται η πίστη στον εαυτό μας και τις ικανότητες μας.

Το οποίο από μια άποψη είναι λογικό.

Βλέπεις, όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια βαθειά επιθυμία να ξεχωρίσουμε, οπότε θέλουμε συνεχώς να είμαστε οι καλύτεροι.

Έτσι, συγκρίνουμε τακτικά τους εαυτούς μας με τους άλλους και βασίζουμε το πως νιώθουμε για τον εαυτό μας σε αυτή τη διαφορά επιτευγμάτων, status και κοινωνικής αποδοχής.

Όμως αυτή η στρατηγική, αυτός ο τρόπος να εκτιμούμε την αξία μας, έχει ένα τίμημα. Μας κρατάει πίσω.

Μετράμε την προσωπική μας αξία, χρησιμοποιώντας τη λάθος μεζούρα και όλο αυτό καταλήγει συχνά σε ένα αδυσώπητο εσωτερικό δικαστήριο.

Πήραμε προαγωγή στη δουλειά, αλλά έδωσαν σε άλλον τη καλύτερη θέση; Δε μένουμε ευχαριστημένοι, τα βάφουμε μαύρα και κρίνουμε τον εαυτό μας αυστηρά.

Μπήκαμε σε ένα πανεπιστήμιο για διδακτορικό αλλά ένας γνωστός μας μπήκε σε ένα καλύτερο και πιο γνωστό; Νιώθουμε χαζοί και λιγότερο ικανοί.

Κάθε φορά που κάνουμε κάποιο λάθος, κάθε φορά που κάτι πάει στραβά και κάθε φορά που δεν τα καταφέρνουμε καλύτερα από τους άλλους, δικάζουμε τον εαυτό μας. Είμαστε κατά κάποιο τρόπο (όπως λέει και το γνωστό κλισέ) ο χειρότερος εχθρός μας.

Δεν είναι τυχαίο που στην εποχή μας η ανασφάλεια, η κατάθλιψη και το άγχος είναι περισσότερο κοινά από ποτέ άλλοτε.

Το κόστος της αδυσώπητης αυτοκριτικής

Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε υπερβολικά αυστηροί με τον εαυτό μας. Συγκρίνουμε το σώμα μας με τα μοντέλα στις διαφημίσεις, την περιουσία μας με εκείνη των πλουσίων, τη δουλειά μας με τη δουλειά των άλλων. Και με αυτόν τον τρόπο, προκαλούμε έντονο συναισθηματικό πόνο.

Χάνουμε την πίστη στον εαυτό και τις δυνάμεις μας, αμφιβάλουμε και βυθιζόμαστε στην δίνη της απελπισίας.

Και όλο αυτό στοιχίζει σοβαρά. Στοιχίζει συναισθηματικά, στοιχίζει στην υγεία μας, στοιχίζει με ένα σωρό χαμένες ευκαιρίες.

Όσο περισσότερο αμφιβάλουμε, τόσο περισσότερο δρούμε με τρόπο που ενισχύει αυτή την αμφιβολία και που επιβεβαιώνει τη ντροπή. Έτσι γινόμαστε ακόμα πιο αυστηροί με τον εαυτό μας και να του βρίσκουμε ακόμα περισσότερα λάθη και ελαττώματα.

Μπαίνουμε με λίγα λόγια, σε έναν φαύλο κύκλο. Κάτι για το οποίο έχουμε μιλήσει και στο ακόλουθο βίντεο:

Ευτυχώς υπάρχει τρόπος να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Είναι απλός μα όχι εύκολος, όμως βοηθάει στο να απογειώσουμε την αυτοπεποίθηση και την πίστη στον εαυτό μας και βασίζεται στις ακόλουθες τρεις πολύ απλές αρχές.

Αρχή #1 Να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου

Η πρώτη και αυτονόητη αρχή, είναι να μάθουμε να είμαστε πιο ευγενικοί με τον εαυτό μας όταν κάνουμε κάποιο λάθος.

Ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα της συνήθειας. Και οι συνήθειες δεν είναι μόνο αυτοματισμοί της συμπεριφοράς αλλά και αυτοματισμοί του νου.

Ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε και ερμηνεύουμε το τι μας συμβαίνει είναι λοιπόν και αυτός μια συνήθεια. Κάτι που επαναλάβαμε σταθερά για πολλά χρόνια και έχει γίνει λίγο πολύ αυτόματο.

Κάθε φορά λοιπόν που πιάνεις τον εαυτό σου να σου ασκεί δριμύτατη κριτική. Κάθε φορά που ο εσωτερικός δικαστής σε βρίσκει ένοχο. Βάλε ένα στοπ. Σταμάτα να σκέφτεσαι το οτιδήποτε, πάρε μια δυο βαθιές ανάσες και ξεκίνα να σου συμπαραστέκεσαι.

Δε χρειάζεται να περάσεις στο άλλο άκρο και να σκεφτείς υπεραισιόδοξα. Το θέμα είναι να σου συμπαρασταθείς όπως θα έκανες σε ένα φίλο. Να δείξεις κατανόηση και υποστήριξη στον εαυτό σου αντί να τον κρίνεις. Να σταματήσεις να του βάζεις ταμπέλες και να βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα.

Δεν έγινε κάτι κακό αν δεν είσαι τέλειος και δεν έγινε κάτι κακό αν έκανες λάθος. Μάθε από αυτό και προχώρα δυνατά.

Θες να αποκτήσεις πίστη στον εαυτό σου; Δες εδώ

Αρχή #2 Κατανόησε πως πρόκειται για κοινή ανθρώπινη εμπειρία

Η δεύτερη αρχή, είναι να αντιληφθείς πως οι προκλήσεις που συναντάς είναι κοινές.

Όταν συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, πέφτεις σε μια ύπουλη συναισθηματική παγίδα. Εστιάζεις στις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε σένα και τους άλλους που θεωρείς πως τα έχουν καταφέρει καλύτερα και το αποτέλεσμα είναι να απομονώνεις τον εαυτό σου από τους υπόλοιπους.

Έτσι νιώθεις μόνος όταν τα πράγματα στραβώνουν.

Αισθάνεσαι πως είσαι ο μόνος που αγχώνεται στο φλερτ, ο μόνος που δυσκολεύεται να βρει κοπέλα ή ο μόνος που αντιμετώπισε μια μεγάλη δοκιμασία.

Μοιάζει λίγο με το να κοιτάς τον εαυτό σου μέσα από ένα μικροσκόπιο. Κοιτάς από τόσο κοντά τις αδυναμίες σου που αγνοείς πως πάρα πολλοί άλλοι άνδρες (αλλά και γυναίκες) κουβαλάνε το ίδιο φορτίο με εσένα.

Αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες, έχουν τις ίδιες αμφιβολίες και τα ίδια «τραύματα» με εσένα.

Άρα με λίγα λόγια αυτό που περνάς και τα συναισθήματα που αντιμετωπίζεις δεν είναι κάτι το σπάνιο, αλλά κάτι ανθρώπινο.

Δεν είσαι ο μόνος που έχει γευτεί την απόρριψη, δεν είσαι ο μόνος που έχει χωρίσει, δεν είσαι ο μόνος που το άγχος τον παγώνει ή που έχει κάποιο θέμα σεξουαλικής απόδοσης.

Αρχή#3 Μάθε να ζεις στο παρόν

Ένα ρητό λέει πως «αν νιώθεις στεναχώρια ζεις στο παρελθόν, αν νιώθεις άγχος ζεις στο μέλλον και αν νιώθεις ήρεμος ζεις στο παρόν».

Όταν λοιπόν σκέφτεσαι μόνιμα τα λάθη και τις άσχημες εμπειρίες του παρελθόντος είναι σαν να τρέχει μόνιμα στο μυαλό σου η ίδια δίκη. Και κάθε φορά εσύ βρίσκεις τον εαυτό σου ένοχο, αδύναμο και ανεπαρκή.

Αν από την άλλη ενδίδεις στα παιχνίδια του μυαλού και προβλέπεις συνεχώς μια επερχόμενη καταστροφή, τότε θα τρέμεις το ρίσκο. Το άγχος σου θα μοιάζει σαν μια τεράστια σιδερένια μπάλα που σε κρατάει αλυσοδεμένο σε ένα σημείο.

Για αυτό το λόγο, το τρίτο καθοριστικό βήμα-κλειδί για να δώσεις στον εαυτό σου το χώρο και την ελευθερία να εξελιχθεί και να θριαμβεύσει, είναι να μάθεις να ζεις στο παρόν και να απολαμβάνεις το τώρα.

Γιατί;

Γιατί έτσι θα είσαι σε θέση να βλέπεις πιο καθαρά τα γεγονότα και να δρας με μεγαλύτερη σύνεση και διαύγεια. Θα μπορείς να δρας πιο δυναμικά και όχι σαν να είσαι απλά ένας παθητικός δέκτης.

Χρειάζεται να βλέπεις τα γεγονότα στο παρόν όπως πραγματικά είναι, ούτε απαισιόδοξα αλλά ούτε και υπεραισιόδοξα, ώστε να μπορείς να αντιδράς σε ότι συμβαίνει με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Και όταν θα μπορείς να είσαι περισσότερο συμπονετικός με τον εαυτό σου, όταν θα ξέρεις πως δεν είσαι μόνος σου, όταν θα απολαμβάνεις τη στιγμή, θα διαπιστώσεις πως θα έχεις μεγαλύτερη ψυχική αντοχή.

Θα ανακάμπτεις γρηγορότερα από τις προκλήσεις της ζωής, θα μαθαίνεις πιο εύκολα από τα λάθη σου και θα αισθάνεσαι πιο σίγουρος για τον εαυτό σου.

Η πίστη στον εαυτό και τις δυνάμεις σου και η αυτοπεποίθηση σου δε μπορούν να αποτελούν προϊόν σύγκρισης. Γιατί έτσι είναι αδύναμα με σαθρά θεμέλια, σαν κάστρα χτισμένα στην άμμο.

Δε μπορείς να είσαι πρώτος σε όλα και δε μπορείς να είσαι πάντα τέλειος. Θα κάνεις λάθη και αυτό είναι ανθρώπινο. Η ακλόνητη πίστη στον εαυτό σου και η αυτοπεποίθηση από ατσάλι, χτίζονται όταν αποδέχεσαι την ανθρώπινη φύση σου και όταν ξέρεις ότι έισαι άρκετός όπως είσαι.