Η Ευτυχία κοστίζει: 4 πράγματα που δεν έχεις σκεφτεί

Συχνά βλέπουμε την ευτυχία και την επιτυχία στη ζωή ως προιόν συγκυριών και περιστάσεων. Όμως πάνω απ’όλα αποτελούν προϊων των δικών μας επιλογών και της δικής μας νοοτροπίας.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάτι που με ρώτησε πρόσφατα ένας μαθητής. Ο συγκεκριμένος, βρισκόταν στο τέλος ενός δύσκολου μεταπτυχιακού προγράμματος και ετοιμαζόταν για μια συνέντευξη σε μια εταιρία στο εξωτερικό.

Όμως κάτι μέσα του τον έτρωγε. Δεν ένιωθε ικανοποιημένος με τον εαυτό του και το που είναι στη ζωή. Η αμφιβολία για το μέλλον και η πιθανότητα αποτυχίας τον κρατούσαν ξάγρυπνο τα βράδια .Αισθανόταν πως το άγχος του κατά τη συνέντευξη θα καταστρέψει την ήδη δύσκολη διαδικασία και πως θα γίνει η αιτία να χάσει μια καλή ευκαιρία για κάτι καλύτερο.

Έτσι, κατά τη διάρκειά μιας συνάντησης μας, μου λέει: «Δε νιώθω χαρούμενος με τη ζωή μου. Έχω κάνει τόσα και ακόμα νιώθω πως δεν έχω φτάσει εκεί που θέλω. Πώς να κάνω τα πράγματα πιο εύκολα και πως γίνεται να μην αγχώνομαι;»

Η άμεση απάντηση μου ήταν λιτή και χρησιμοποίησα μια φράση που ήξερα ότι γνώριζε καλά.

«Δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα»

Όποιος γνωρίζει έστω και μια στάλα οικονομικής θεωρίας, ξέρει σίγουρα τη φράση αυτή.

Το μήνυμα πίσω από το «δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα», είναι πως όλα έχουν κάποιο κόστος. Ακόμα και αν αυτό το κόστος δεν είναι πάντα προφανές.

Για να πετύχεις κάτι, θα πρέπει πρώτα να αφήσεις κάτι άλλο και να πληρώσεις κάποιο αντίτιμο.

Σε μια εποχή που όλοι έχουν εμμονή με την ευτυχία και την επιτυχία, οι περισσότεροι παλεύουν να πετύχουν το αντίθετο: θέλουν να μάθουν πώς να γίνουν χαρούμενοι ή να πετύχουν χωρίς να πληρώσουν το κόστος. Θέλουν ανταμοιβή χωρίς ρίσκο και κέρδος χωρίς πόνο.

Και η ειρωνεία είναι πως αυτή η απροθυμία να ρισκάρουν και να κάνουν θυσίες είναι που τους προκαλεί μιζέρια.

Όπως συμβαίνει και με όλα τα πράγματα στη ζωή, η ευτυχία και η επιτυχία κοστίζουν. Δεν είναι δωρεάν. Και παρά το οτιδήποτε μπορεί να σου υποσχεθεί ο καθένας δεν είναι απλό ή εύκολο το να βρεις το πώς να γίνεις ευτυχισμένος.

Για να γίνει ωστόσο η πορεία πιο βατή, υπάρχουν μερικά απλά βήματα που μπορείς να ακολουθήσεις.

#1 Χρειάζεται να αποδεχτείς ατέλειες και αδυναμίες

Δεν είναι και λίγοι όσοι πιστεύουν πως αν πάρουν σπίτι, βρουν κοπέλα, εργαστούν σε μια πολυεθνική, αποκτήσουν μια Mercedes ή κάνουν παιδιά, όλα θα γίνουν τέλεια.

Βλέπουν τη ζωή σαν μια λίστα από πράγματα που πρέπει να αποκτήσουν. Και νιώθουν πως το μόνο που έχουν να κάνουν για να βρουν την ευτυχία, είναι να αποκτήσουν όλα όσα γράφει η λίστα τους και να ζήσουν ευτυχισμένοι μέχρι τα βαθειά γεράματα.

Η ζωή δε λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.

Τα προβλήματα ποτέ δε φεύγουν, απλά αλλάζουν μορφή και εξελίσσονται.

Αυτό που βλέπεις σήμερα ως τέλειο, γίνεται η αυριανή πηγή του κακού. Όσο γρηγορότερα αποδεχτείς πως το νόημα της ζωής είναι η πρόοδος και όχι η τελειότητα τόσο το καλύτερο.

Η τελειότητα είναι απλά ένας μύθος.

Κάτι ιδεατό το οποίο προσπαθούμε να προσεγγίσουμε αλλά ποτέ δε το φτάνουμε. Οποιαδήποτε λοιπόν είναι η δική σου ιδέα του τι σημαίνει τέλειο, να ξέρεις πως και αυτή η ιδέα είναι μια ατελής επινόηση μέσα στο κεφάλι σου.

Δεν υπάρχει το τέλειο. Το μόνο που υπάρχει είναι αυτό που εύχεσαι να είχες.

Δεν ξέρουμε τι πραγματικά σημαίνει τελειότητα. Το μόνο που ξέρουμε είναι το τι είναι καλύτερο και χειρότερο από την παρούσα κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Και ακόμα και τότε η εκτίμηση μας συνήθως βγαίνει λανθασμένη.

Όταν αφήνουμε αυτή την ιδέα που έχουμε για το τι «πρέπει» να κάνουμε και πως πρέπει να είμαστε, απελευθερώνουμε τον εαυτό μας από το στρες και την απογοήτευση. Σταματάμε να προσπαθούμε να αποκριθούμε σε κάποιο αόριστο και απόλυτο στάνταρ.

Και συνήθως αυτό το στάνταρ δεν το θέτουμε καν εμείς. Το υιοθετούμε από τους άλλους γύρω μας.

Ξέρω καλά πως είναι δύσκολο να αποδεχτείς τις ατέλειες σου και τις αδυναμίες σου. Και είναι δύσκολο γιατί σε αναγκάζει να αποδεχτείς πράγματα που δεν σου αρέσουν στη ζωή σου.

Αυτό είναι κάτι που δεν θες γιατί και εσύ – όπως και όλοι μας – θες να προσπαθήσεις να ελέγξεις όσα περισσότερα μπορείς στη ζωή σου.

Αλλά η ζωή δεν υποκύπτει σε όλες τις επιθυμίες σου και τις περισσότερες φορές μάλιστα κάνεις και λάθος σχετικά με το τι πρέπει να κάνεις ή να κυνηγήσεις.

Η ειρωνεία είναι πως όταν αποδέχεσαι πως δε θα αγγίξεις την τελειότητα, τότε επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώσει ευτυχία με όσα έχει.

Εκτίμησε λοιπόν τον εαυτό σου και τους άλλους όπως είναι, με τα δυνατά σημεία και τις όποιες ατέλειες.

#2 Πρέπει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τα προβλήματα σου

Ο πειρασμός του να ρίχνουμε την ευθύνη στους άλλους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι μεγάλος. Και όχι μονάχα αυτό, αλλά αυτού του είδους το κατηγορώ μας αφήνει συχνά και μια γεύση ικανοποίησης.

Είμαστε το θύμα στη ζωή μας και μέσα από την αγανάκτηση μπορούμε να βγάλουμε προς τα έξω τα συναισθήματα μας για όλες τις τρομερές αδικίες που έχουμε υποστεί.

Νιώθουμε μοναδικοί, ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί μέσα από την θυματοποίηση του εαυτού μας με τρόπο που δε το νιώθουμε αλλού στη ζωή μας.

Όμως αυτή η αίσθηση του ξεχωριστού είναι κάτι που εμείς πιστεύουμε και φανταζόμαστε.

Τα προβλήματα μας και δεν είναι ιδιαίτερα ή ξεχωριστά. Όπως κι εμείς δεν είμαστε ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί μέσα από αυτά.

Η ομορφιά του να αποδέχεσαι την δική σου άγνοια είναι πως δε μπορείς πλέον να θεωρείς πως δε φέρεις ευθύνη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις.

Όντως δεν πας γυμναστήριο επειδή δεν έχεις χρόνο; Ή θα μπορούσες να βρεις ένα γυμναστήριο κοντά στο σπίτι σου.

Όντως η κοπέλα σου είναι εγωίστρια ή εσύ ζηλεύεις υπερβολικά και προσπαθείς να την ελέγξεις όσο περισσότερο μπορείς;

Φταίει όντως ο προϊστάμενος σου ή εσύ δεν κάνεις ότι καλύτερο μπορείς στην εργασία σου;

Η αλήθεια συνήθως κρύβεται κάπου στη μέση. Αν και κάθε περίσταση είναι διαφορετική σπάνια η ευθύνη βαραίνει μονάχα έναν. Όμως το νόημα όλων όσων σου γραφώ, είναι πως μπορείς – και έχεις την ευθύνη – να εξαλείψεις τις δικές σου αδυναμίες και όχι τις αδυναμίες των άλλων.

Και η ζωή είναι απρόβλεπτη. Δεν φταις εσύ αν ένας πιωμένος οδηγός σε τρακάρει. Όμως είναι δική σου ευθύνη να αναρρώσεις από αυτό το συμβάν. Όπως λέει και το ρητό «αν πέσεις, είναι δική σου ευθύνη να σηκωθείς».

Το να ρίχνεις το φταίξιμο αλλού για τα προβλήματα της ζωής σου μπορεί να σου δώσει μια σύντομή ικανοποίηση. Όμως αυτή η πεποίθηση σε προδίδει. Γιατί αυτό που υπαινίσσεσαι πιστεύοντας κάτι τέτοιο, είναι πως είσαι αδύναμος και ανίκανος να στρίψεις το τιμόνι της μοίρας και της ζωής σου.

Και αυτή είναι ίσως η πιο καταθλιπτική πεποίθηση με την οποία μπορεί να ζήσεις και σίγουρα μια πεποίθηση που δε σε οδηγεί στην ευτυχία.

Θες να αποκτήσεις νοοτροπία νικητή στη ζωή και το φλερτ; Δες εδώ

#3 Η ευτυχία απαιτεί να έχεις ένα βαθύτερο σκοπό και νόημα για τις πράξεις σου

Θάρρος δεν είναι η απουσία του φόβου. Θάρρος σημαίνει να νιώθεις φόβο, ανασφάλεια και αμφιβολία και να αποφασίζεις πως η πράξη οποία σε φοβίζει είναι πιο σημαντική.

Όταν ταυτιζόμαστε με τις ανά πάσα στιγμή διαθέσεις και ευαισθησίες μας, όταν αφήνουμε το συναίσθημα της στιγμής να μας παρασύρει, η ευτυχία που νιώθουμε δεν είναι σταθερή.

Πότε θα εκτοξεύεται στα ύψη σαν διαστημικός πύραυλος και πότε θα συντρίβεται σαν δείκτης του χρηματιστηρίου σε περίοδο οικονομικής ύφεσης.

Αυτό που θέλουμε όμως δεν είναι μια αίσθηση ευτυχίας που συμπεριφέρεται σαν τραινάκι του λούνα παρκ. Αλλά να έχουμε μια σταθερή και ανθεκτική αίσθηση χαράς στη ζωή μας.

Και αυτή η αίσθηση ικανοποίησης και χαράς δεν πηγάζει από το τι συναισθήματα έχουμε ανά πάσα στιγμή, αλλά από τις βαθύτερες αξίες μας. Από το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και πως τον ορίζουμε.

Η ικανοποίηση στη ζωή μας δεν ορίζεται τόσο από το τι κάνουμε και το τι μας συμβαίνει αλλά από το γιατί κάνουμε ότι κάνουμε και από το γιατί μας συμβαίνει ότι μας συμβαίνει.

Αυτό το γιατί είναι που θα μας βοηθήσει να δρούμε παρά το φόβο και να νιώθουμε ελευθερία και ευτυχία στη ζωή μας.

Διάλεξε λοιπόν τι είναι αυτό που σου δίνει κίνητρο στη ζωή σου. Είναι κάποιος επιφανειακός και εξωτερικός παράγοντας; Ή μήπως είναι κάτι πιο βαθύ και με περισσότερο νόημα;

Το να έχεις για παράδειγμα τα χρήματα ως κίνητρο απλά με τη λογική του να γίνεις πλούσιος, οδηγεί σε ασταθείς και επιφανειακές συμπεριφορές.

Το να σου δίνουν όμως κίνητρο τα χρήματα γιατί μέσα από αυτά μπορείς να παρέχεις στην οικογένεια σου και στα παιδιά σου μια καλύτερη ζωή είναι μια πιο σταθερή και πιο εσωτερική βάση.

Το να κινητοποιείσαι από την εξωτερική αποδοχή για παράδειγμα (ειδικά τη γυναικεία αποδοχή), οδηγεί σε απελπισμένη και μη ελκυστική συμπεριφορά. Το να κινητοποιείσαι όμως από την αποδοχή των άλλων επειδή είσαι καλλιτέχνης και θες τα έργα σου να συγκινούν και να εμπνέουν, είναι πολύ διαφορετικό.

Πως λοιπόν βρίσκει κάποιος αυτό το βαθύτερο νόημα και σκοπό; Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο. Από την άλλη ούτε το να είσαι μόνιμα δυνατός, ανθεκτικός και χαρούμενος είναι εύκολο.

#4 Πρέπει να είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις την αποτυχία και τη ντροπή

Ένας απαράβατος κανόνας του φλερτ και των ανθρώπινων σχέσεων, είναι πως δεν μπορείς να είσαι μια ελκυστική παρουσία που μπορεί να αλλάξει τη ζωή κάποιων γυναικών, χωρίς να ρισκάρεις να ντροπιαστείς σε κάποιες άλλες.

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν έχουν όλοι τις ίδιες αξίες, τις ίδιες επιθυμίες και τα ίδια θέλω στη ζωή τους. Και όταν εσύ ζεις και συμπεριφέρεσαι με βάση τις αξίες σου, αναπόφευκτά θα συγκρουστείς με τους ανθρώπους των οποίων οι αξίες έρχονται σε σύγκρουση με τις δικές σου.

Οι άνθρωποι αυτοί δε θα σε συμπαθήσουν.

Ίσως σε χλευάσουν, ίσως σου κάνουν κάποιο επικριτικό σχόλιο, ίσως σου γυρίσουν την πλάτη.

Το ίδιο θα ισχύει και με κάποιες από τις γυναίκες που θα θες να φλερτάρεις, αυτό είναι αναπόφευκτο.

Ωστόσο, οτιδήποτε κάνεις που είναι σημαντικό αναπόφευκτα θα συνοδεύεται και από ανθρώπους που εύχονται να αποτύχεις. Όχι γιατί οι άνθρωποι αυτοί θα είναι κακοί η μοχθηροί – όχι όλοι τουλάχιστον – αλλά γιατί πιστεύουν σε διαφορετικές αξίες από εσένα.

Στην προσπάθεια για να πετύχεις το οτιδήποτε η αποτυχία είναι απαραίτητη για να πετύχεις την πρόοδο. Και η πρόοδος είναι που ουσιαστικά οδηγεί στην ευτυχία.

Η δική μας πρόοδος, η πρόοδος των αγαπημένων μας προσώπων, η πρόοδος όσων πιστεύουμε πως αξίζουν και για τα οποία νοιαζόμαστε.

Χωρίς αποτυχία, δεν υπάρχει πρόοδος. Και χωρίς πρόοδο δεν υπάρχει χαρά και ευτυχία.

Για αυτό λοιπόν αγάπησε τον πόνο και άσε τον φόβο να σε αγκαλιάσει. Μια από τις πιο σημαντικές ανθρώπινες δεξιότητες δεν είναι το πώς να αποφύγεις να πέσεις, αλλά το να μάθεις πώς να σηκώνεσαι ξανά.